ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ

Νίκος Ξανθόπουλος
Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας, ένα προσφυγικό συνοικισμό, στις 14 Μαρτίου του 1934. Παιδί Πόντιων προσφύγων μεγάλωσε φτωχικά και ο πόλεμος τον βρήκε στη φυλακή, μικρό παιδί ακόμα, μαζί με τη μητέρα του, αφού ο πατέρας του ήταν αντιστασιακός. Ο πατέρας του τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός, ανάμεσα σε όλα τ' άλλα. Η μητέρα του, προσπαθούσε να τα φέρει όλα βόλτα μόνη της, αφού ο πατέρας του το 'χε συνήθειο να "εξαφανίζεται" κατά περιόδους. "Μια μέρα πήγε να φέρει κρασί και έκανε 6 μήνες να γυρίσει" λέει ο Ξανθόπουλος στο βιβλίο του!  Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ, "το σωματείο των προσφύγων". Η μεγάλη του αγάπη ήταν τα βιβλία. Από μικρός διάβαζε ό,τι έπεφτε στα χέρια του, χάρη σε ένα γείτονα του τυπογράφο που του δάνειζε βιβλία (τα βιβλία ήταν είδος πολυτελείας τις δύσκολες αυτές εποχές). Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο. Ίνδαλμα του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης. Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού θεάτρου.. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 ως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Στο Εθνικό Θέατρο, μαθητής ακόμα, συμμετείχε ως μέλος του χορού, σε διάφορες τραγωδίες, περιοδεύοντας στο εξωτερικό. Όνειρο του ήταν να γίνει Φιλόλογος.  Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο, έγινε με το Θίασο Κατερίνας, στην κομεντί "Βιργινία". Συνέχισε στο ελεύθερο θέατρο με διάφορους ρόλους: "Η κυρία δε με μέλει", "Λα μάμα", "Ηλέκτρα" (Θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε το ρόλο του Ορέστη), "Είσοδος υπηρεσίας", "Σκάνδαλα στην εξοχή" και το "Τραγούδι του νεκρού αδερφού" (Θίασος Κατράκη). Συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου, ακόμα και επιθεώρηση. Παντρεύτηκε δύο φορές και έχει τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια. Όταν παντρεύτηκε την δεύτερη γυναίκα του, την Ερυφίλλη, διάφοροι ηθοποιοί τον κατηγόρησαν σε περιοδικά της εποχής (Βεντέτα, Ντόμινο και Θησαυρός), ότι έπρεπε να παντρευτεί μια γυναίκα του συναφιού τους. Την δυσαρέσκεια της εξέφρασε ανοιχτά και η Άννα Φόνσου που δήλωνε "τσιμπημένη μαζί του" σύμφωνα με τα κουτσομπολιά της εποχής.  Εδώ και 15 περίπου χρόνια διέκοψε τις εμφανίσεις του και ασχολείται με αγροτικές δουλειές στο κτήμα του στην Αττική, ενώ από τα τέλη του 2005 οργώνει την Ελλάδα για να προμοτάρει την αυτοβιογραφία του με τίτλο Όσα Θυμάμαι Και Όσα Αγάπησα.  Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1958, στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού, Το Εισπρακτοράκι, στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου. Ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής, καθιερώθηκε από το σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ-Φιλμ), με τον οποίο ξεκίνησε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 μέχρι το 1971, σε μουσικές δραματικές ταινίες.  Εκίννηση στις ταινίες της νεοσύστατης Κλακ Φιλμ έκανε το 1963, στη ταινία Πληγωμένες Καρδιές, στον ρόλο του κακού κουνιάδου! Η αρχή της τυποποίησης των ρόλων του Ξανθόπουλου, έγινε ένα χρόνο αργότερα, στην ταινία Αγάπησα και Πόνεσα. Εδώ πρωτόλεια, όλα τα στοιχεία που καθιέρωσαν τον Ξανθόπουλο στη συνείδηση του κόσμου σαν παιδί του λαού: σπαραξικάρδιο σενάριο του Ολύμπιου - σκηνοθεσία / παραγωγή: Τεγόπουλος/ΚΛΑΚ Φιλμ - ρόλος Ξανθόπουλου αδικημένου από την κοινωνία και τραγούδι από τον Ξανθόπουλο. Αν ο Ξανθόπουλος δε ζητούσε από τον Τεγόπουλο ρόλους πιο λαϊκούς μετά το Πληγωμένες Καρδιές και αν το Αγάπησα και Πόνεσα δεν γινόταν, όλα θα ήταν διαφορετικά!  Για τις ανάγκες των ταινιών έγινε τραγουδιστής υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Ανάμεσα στις υπόλοιπες, πρωταγωνίστησε σε 30 δραματικές ταινίες, στις οποίες ερμήνευσε 300 τραγούδια. Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε την Ελλάδα.  Η τελευταία του κινηματογραφική παρουσία, μετα από παρέλευση 24 ετών, έρχεται το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλακου, Με τον Ορφέα τον Άυγουστο.  Μετά το 1971, σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο, μεταπήδησε στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και 55 σινγκλς. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει γύρω στα 300 τραγούδια. Τα τραγούδια: μεγάλες επιτυχίες των Καλδάρα, Μανισαλή, Ξαρχάκου, Σπανού, Άκη Πάνου, Μητσάκη και Χρήστου Νικολόπουλου. Ακολούθησε μια μακρά περίοδος μακρυά από τον Κινηματογράφο και τον "εχθρό του" την τηλεόραση και πολλές τουρνέ στο εξωτερικό με διάφορα σχήματα, πάντα για τραγούδι. Γύρισε όλον τον κόσμο, όπου υπάρχει Ελληνισμός, (Αμερική - Αυστραλία - Ευρώπη κοκ) τραγουδώντας. Εμφανίστηκε περί τις 15 φορές στην Αμερική, 5 φορές στην Αυστραλία και επί 25 χρόνια σ' όλη σχεδόν την Ευρώπη. Βιοποριστικώς η πρωταρχική του ενασχόληση ήταν το τραγούδι. Οι μεγάλες τουρνέ στο εξωτερικό, από τα περίεργα χρόνια της δικτατορίας μέχρι πολύ αργότερα, τον κάναν ευρέως γνωστό στα πέρατα του κόσμου, όπου υπήρχε βαθιά ριζωμένος ο απόδημος ελληνισμός. Οι Έλληνες του εξωτερικού σχηματίζαν ουρές για να τον δουν όπου κι αν έπαιζε.  Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1973 στη σειρά "Αγρίμια". Οκτώ χρόνια μετά τα Αγρίμια, το 1981, παίζει στο σήριαλ του Ερρίκου Θαλασσινού, "Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού". Παίζει τον καπετάνιο που θέλει να μπαρκάρει και δεν μπορεί να βρει κάπου να αφήσει τον γιο του. Καθώς ο ρόλος απαιτούσε από τον Ξανθόπουλο να καπνίζει, έγινε η αιτία να ξανακυλήσει στο κάπνισμα (το είχε κόψει).  Το 1994, έπαιξε σε μια τηλεοπτική δραματική σειρά με το όνομα "Στην Κόψη του Ξυραφιού". Η πόρωση των βιντεοταινίων, βρίσκει τον Ξανθόπουλο το 1989, να συνεργάζεται με τον Απόστολο Τεγόπουλο και τον Πάνο Κοντέλη στο "Μινόρε μιας Καρδιάς" που κυκλοφόρησε σε 3 κασσέτες και κατόπιν παίχτηκε στην ΕΡΤ σε 16 επεισόδια. Μαζί του συμπρωταγωνιστούσαν η Χριστίνα Σύλβα και ο Βασίλης Τσάγκλος. Κατόπιν προέκυψε το "Η Αγάπη που δε Γνώρισε Σύνορα" (Σκηνοθεσία Απόστολος Τεγόπουλος, Σενάριο Πάνος Κοντέλης, Συμπρωταγωνιστές Χριστίνα Σύλβα και Μαίρη Βιδάλη). Τα γυρίσματα έγιναν στην Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και το Παρίσι και κυκλοφόρησε σε δύο κασσέτες. Αργότερα προβλήθησε σε μορφή 8 επεισοδίων στο MEGA.  Ακολούθησαν άλλες δύο βιντεοπαραγωγές, "Η Καρδιά του Πατέρα" (σενάριο Λευτέρης Καπώνης, συμπρωταγωνιστές οι Τέτα Κωνσταντά, Χρήστος Ζορμπάς και Βασίλης Τσάγκλος) και "Έρωτας Στο Περιθώριο (Εναλλακτικός Τίτλος: Στο Περιθώριο της Ζωής σου)" (σενάριο Απόστολος Τεγόπουλος, συμπρωταγωνιστές Ελ. Αλεξοπούλου και Καίτη Φίνου), που παίχτηκε και στην τηλεόραση στο κανάλι ΑΝΤ1, το 1992.  Στα τέλη 2005 εκδίδει την αυτοβιογραφία του (Όσα Θυμάμαι και Όσα Αγάπησα) για τις εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ και αρχίζει εμφανίσεις στην Ελλάδα για την προώθηση του βιβλίου του! Την ιδέα για να γράψει το βιβλίο, του την έδωσε μία δημοσιογράφος που του είχε κάνει μία συνέντευξη για το περιοδικό «Εικόνες». Το βίβλίο, στους 3 πρώτους μήνες κυκλοφορίας του, ξεπέρασε τα 20.000 αντίτυπα! Πέθανε στις 22 Ιανουαρίου 2023.
Φιλμογραφία 
Με τον Ορφέα τον Αύγουστο (1995) [Αλέκος Ντράλος]
Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη (1971) [Πέτρος Αποστόλου]
Οι άνδρες ξέρουν ν' αγαπούν (1971) [Φάνης]
Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά (1970) [Γιακουμής Τζοάνογλου]Εσένα μόνο αγαπώ (1970) [Ζαφείρης Κόσης]
Ο αετός των σκλαβωμένων (1970) [Μανώλης (Ξυλαδάκης) Σγουρός]
Για την τιμή και για τον έρωτα (1969) [ανθλγός Χρήστος Κλαδάς και λχίας/λγος Γρηγόρης Σταρίδης]
Ένας άνδρας με συνείδηση (1969) [Φώτης Κεντήρης]
Ένας άνδρας με συνείδηση (1969) [Στέλιος Τσακανάς]
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου (1969) [Αριστείδης και Βασίλης Καρατζόγλου]
Η σφραγίδα του Θεού (1969) [Ανδρέας]
Φτωχογειτονιά αγάπη μου (1969) [Λευτέρης]
Η καρδιά ενός αλήτη (1968) [Νίκος Σαρρής / Ανδρέας Σαρρής] 
Ξεριζωμένη γενιά (1968) [Βασίλης Καρατζόγλου]
Τα ψίχουλα του κόσμου (1968) [Δημήτρης Φωκάς]
Ταπεινός και καταφρονεμένος (1968) [Μανούσος Καναβάς]
Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί (1967) [Ανδρέας Γεραλής]
Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο (1966) [Νίκος Λιώσης (Αλέξης Σαρρής)]
Σκλάβοι της μοίρας (1966) [Κώστας Αναγνώστου]
Απόκληροι της κοινωνίας (1965) [Μανούσος Κουντουράκης]
Καρδιά μου πάψε να πονάς (1965) [Νίκος Αναγνωστόπουλος (Νίκος Σαλονικιός)]
Με πόνο και με δάκρυα (1965) [(λοχαγός)
Αλέκος Κωνσταντινίδης]
Περιφρόνα με γλυκειά μου (1965) [Νώντας]
Δίψα για ζωή (1964) [Σταύρος]
Είμαι μια δυστυχισμένη (1964) [Βασίλης]
Είναι μεγάλος ο καϋμός (1964) [Μιχάλης Μπίκας]
Ζητιάνος μιας αγάπης (1964) [Μάνος Ξενάκης]
Ζωή γεμάτη πόνο (1964) [Πέτρος]
Αγάπησα και πόνεσα (1963) [Γιάγκος] Αμαρτωλά χέρια (1963) [Στέφανος]
Πληγωμένες καρδιές (1963) [Θανάσης]
Ο παλληκαράς (1961) [καλόγερος]
Το σπίτι της ηδονής (1961)[Χρήστος Μπουγάς]
Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα (1960) [Ανδρέας]
Τα ντερβισόπαιδα (1960) [Νίκος]
Πώς περνούν οι παντρεμένοι (1959)
Το εισπρακτοράκι (1958)
Η ζωή μου αρχίζει με σένα (1958)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.nikosxanthopoulos.com/

3 σχόλια:

Unknown είπε...

Γεια σας,
Νομιζω οτι εχετε ξεχασει αυτη την ταινια του Νικου Ξανθοπουλου


https://www.youtube.com/watch?v=IkinWTwus2s

KOSTAS είπε...

Είναι βιντεοταινία

Ανώνυμος είπε...

Επίσης πρωταγωνίστησε καί στήν ταινία : Το σπίτι της ηδονής / Ο αλήτης του λιμανιού (1961) (Χρήστος Μπουγάς)