ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΒΑΙΟΣ

Γιώργος Κωβαίος
Γεννήθηκε στις 11/2/1933 στην Αθήνα. Διέκοψε τη θεατρική του σταδιοδρομία και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου οργάνωσε δικό του ελληνικό εστιατόριο. Επέστρεψε στην Ελλάδα και την περίοδο 1996-1997 εργάστηκε στο θέατρο Ακάδημος. Έπαιξε και σε διάφορες ιταλικές ταινίες όπως
''ΙL VERO E IL FALSO'' 1971,''STORIA DER FRATTELI E DER COLTELI'' 1972, ''LUOMO CON OCHIALI DA SPECHIO'' 1973 ,''ALLONSANFAN'' 1973 ,''THE CASSANDRAS GROSSING'' 1976 και ''UOMINI E NON''.
Από το 1961 έως το 1964 έλαβε μέρος σε 4 παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου.
Φιλμογραφία

Ο θάνατος θα ξανάρθει (1961)
Κατήφορος (1961)
Τα κοθώνια του θρανίου (1962)
Πονεμένη μητέρα (1962)
Λίγο πριν ξημερώσει (1963) [απαλοχέρης]
Πόνεσα πολύ για σένα (1964)

Η χαρτοπαίχτρα (1964)[αστυνομικός]
Οι εχθροί (1965)
Δοκιμασία (1966)
Εισπράκτωρ 007 (1966)
Χαμένη ευτυχία (1966)
Η βουλευτίνα (1966)
Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας (1966)
Βίβα Ρένα (1967)
Δημήτρη μου Δημήτρη μου (1967)
Κοντσέρτο για πολυβόλα (1967)
Σαπίλα και αριστοκρατία (1967)
Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω (1967)
Ο σπαγγοραμένος (1967) [ταξιτζής]
Το χρήμα ήταν βρώμικο (1967)
Το πιο λαμπρό αστέρι (1967)
Η καρδιά ενός αλήτη (1968)
Καπετάν φάντης μπαστούνι (1968)
Καταραμένη αγάπη (1968)
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου (1969)
Η σφραγίδα του Θεού (1969)
Ο πρόσφυγας (1969)
Πανικός (1969)
Φτωχογειτονιά αγάπη μου (1969)
Αδούλωτη ράτσα (1969)
Παραγγελιά (1980)
Μεγαλέξανδρος (1980)
Το φουστάνι (2001)

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΟΥΛΑ ΓΑΛΑΝΗ

Τούλα Γαλάνη
Γεννήθηκε το 1949 στη Δράμα. Αναδείχθηκε Β΄Μις Ελλάς στα καλλιστεία του 1966. Σπούδασε χορό στη σχολή Γαλάνη. Ξεκίνησε με την αδελφή της Ιωάννα το τραγούδι  από τις επιθεωρήσεις πίστας, όπου τραγουδούσαν, χόρευαν και παρουσίαζαν το πρόγραμμα. Το ’69-’70 στράφηκαν στο ελαφρολαϊκό τραγούδι. Έκαναν αξιόλογη καριέρα σε Γερμανία και Αμερική, ως ''αδελφές Αλάσκα''.
Φιλμογραφία
Η αδελφή μου θέλει ξύλο (1966)
Οι στιγματισμένοι (1966)
Αν μιλούσε το παρελθόν μου (1967)
Έρωτες στη Λέσβο (1967)
Λάουρα (1968)
Μείνε κοντά μου αγαπημένε (1968)
Κατηγορώ το κορμί μου (1969)
Αν ήμουν πλούσιος (1972)
Ένα ελεύθερο κορίτσι (1973) [Ρόζα Ανδριτσάκη]
Ερωτισμός και πάθος (1974) [Νιόβη]
Χασαμπούλια της Κύπρου (1975)

Τα παιδιά της πιάτσας (1979)

ΑΛΙΚΗ ΖΑΝΝΟΥ

Αλίκη Ζάννου
Φιλμογραφία

Ένα ελεύθερο κορίτσι (1973) [Νίκη]
Γυμνοί στο χιόνι (1974) [Η κόρη]
Γυμνό κεντρί (1975)
Μικαέλα, ο γλυκός πειρασμός (1975)
Ο μέτοικος (1975)
Κορίτσια με βρώμικα χέρια (1977)[Αλίκη]

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://greekddl.eu/

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

ΖΙΝΕΤ ΛΑΚΑΖ

Ζινέτ Λακάζ
Γεννήθηκε το 1924. Ηθοποιός που έλαβε μέρος σε 4 κινηματογραφικές ταινίες και δεν ασχολήθηκε ποτέ με το θέατρο. Παντρεύτηκε τον συνθέτη Στάθη Κελαιδή και απέκτησαν μια κόρη με τον οποίο χώρισε. Ξαναπαντρεύτηκε αργότερα, τον Τάσο Βαρβαρέσσο. Πέθανε τον Απρίλιο του 2014.
Φιλμογραφία
Χειροκροτήματα (1944) [Νόρα]
Τα τέσσερα σκαλοπάτια (1951) [Ειρήνη (Ρένα) Δόξα / Περικλής]
Καταδρομή στο Αιγαίον (1946) [Μαρία]
Πρόσωπα λησμονημένα (1946)[Αλίκη]


Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ


Θανάσης Βέγγος (Βέγκος)
Ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου. Ταυτίστηκε με την εικόνα του αεικίνητου ανθρώπου («τρέχω σαν τον Βέγγο»), ενώ η ατάκα του «καλέ μου άνθρωπε!» τον χαρακτήρισε προσωπικά, καθώς ξεχώρισε για το ήθος και τη σεμνότητά του. Το κανονικό του επώνυμο είναι Βέγκος και σύμφωνα με τον Μάκη Δελαπόρτα που το αναφέρει στο βιβλίο του για τον καλό μας Θάνάση, το έγγραφε με γγ όταν έγινε ηθοποιός, γιατί έλεγε πως χτυπούσε καλύτερα στο μάτι.
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαίου  του 1927. Ήταν μοναχοπαίδι του Βασίλη και της Ευδοκίας Βέγγου. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο εκδιώχθηκε από τη δουλειά του, εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Έτσι, ο Θανάσης άρχισε να εργάζεται από μικρός για να βοηθήσει την οικογένειά του. Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την επεξεργασία δερμάτων, ενώ παράλληλα έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του.
Κατά τα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Εκεί γνώρισε και τον άνθρωπο που έμελλε να αλλάξει τη ζωή του, τον Νίκο Κούνδουρο. Το 1954 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, στην ταινία του σκηνοθέτη Μαγική Πόλις και για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους σε ταινίες που άφησαν εποχή, δείχνοντας το μεγάλο και έμφυτο ταλέντο του.
Ο Θανάσης Βέγγος δεν σπούδασε υποκριτική. Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού, όχι από Σχολή, αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο, με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Την ίδια χρονιά έκανε και το θεατρικό του ντεμπούτο, στην επιθεώρηση Ομόνοια πλατς πλουτς, δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη.
Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ο δράκος, Διακοπές στην Αίγινα, Μανταλένα, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος είναι μαζί με τον Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Οι δοσατζήδες του 1960.
Τα χρόνια που ακολούθησαν συνεργάστηκε, κυρίως, με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη και ανέπτυξε τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου ανθρώπου, που τον καθιέρωσε. Έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό, με ταινίες όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης.
Το 1964 ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ - Ταινίες Γέλιου. Έως το 1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις Φανερός πράκτωρ 000, Τρελός, παλαβός και Βέγγος, Ποιος Θανάσης;, οι οποίες πρόσφεραν άφθονο γέλιο με τον σουρεαλισμό τους και τις τρελές ατάκες του πρωταγωνιστή τους. Ωστόσο, παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή.
Το 1971 η στενή σχέση του με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη τον οδηγεί σε θρίαμβο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, με την ταινία Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;. Κοινό και κριτική τον αποθεώνουν και αποσπά το βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου. Έναν χρόνο μετά, ο ρόλος του στην ταινία Θανάση, πάρε το όπλο σου! του χαρίζει ένα ακόμη βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου.
Τη δεκαετία του '80 αποσύρεται από το σινεμά και κάνει λίγες βιντεοταινίες. Θα επιστρέψει στον κινηματογράφο το 1991, με την ταινία Ήσυχες μέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων, αλλά μεγάλης εκφραστικότητας. Το 1995 συμμετείχε στην ταινία Το βλέμμα του Οδυσσέα, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ενώ κορυφαία στιγμή υπήρξε ο ρόλος του στο Όλα είναι δρόμος του 1998. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997 στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία.
Στην τηλεόραση, ο Θανάσης Βέγγος εμφανίστηκε στις σειρές: Βεγγαλικά (ΕΡΤ, 1988), Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης (ΑΝΤ1, 1990), Περί ανέμων και υδάτων (Mega, 2002), Έρωτας, όπως έρημος (ΝΕΤ, 2003), Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου (ΑΝΤ1, 2006) και Η Θεσσαλονίκη της νοσταλγίας μας (ΕΤ3, 2009).
Ο Θανάσης Βέγγος ήταν παντρεμένος με την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία απέκτησε δυο γιους κι έζησε μαζί της μέχρι το τέλος της ζωής του, στις 3 Μαίου του 2011.
Φιλμογραφία
Το πέταγμα του κύκνου (2010) [ο πατέρας του Σωκράτη]
Ψυχή βαθιά (2009) [ένας πατέρας]
Ένας άνθρωπος παντός καιρού (2004)
Η ιστορία της Λίλυ (2002) 

Το αίνιγμα (1998) [Λίνος / Θανάσης]
Όλα είναι δρόμος (1997) [Αντώνης]
Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995) [oδηγος ταξι]
Ζωή χαρισάμενη (1993) [Μάρκος]
Ήσυχες μέρες του Αυγούστου (1991) [Νικόλαος Γκούφας]
Made in Greece (1988)
Ο Θανάσης στη χώρα του "ΘΑ"... (1988) [Θανάσης Πήτας / Παρασκευούλα Πήτα]
Τρελλός και πάσης Ελλάδος (1983) [Θανάσης Κούκουρας]
Ο Θανάσης και το καταραμένο φίδι (1982) [Θανάσης Χατζηθανάσης]
Το μεγάλο κανόνι (1981) [Θανάσης Απαλοχέρης / (γιος) Απαλοχέρης]
Βέγγος ο τρελλός καμικάζι (1980) [Θανάσης Τράμπας]
Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι (1980) [Θανάσης Μαγγάνας]
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979) [[7] Θανάσης]
Ο φαλακρός μαθητής (1979) [Θανάσης Χατζηαθανασόπουλος]
Από που πάνε για τη χαβούζα (1978) [Θανάσης Παπαθανάσης]
Βέγγος, ο υπέροχος (1978) [ο ίδιος]
Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας (1976) [Θανάσης]
Θανάσης ο πιο γρήγορος τρελός / Δικτάτωρ καλεί Θανάση (1973) [Θανάσης Δεληθανάσης]
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ (1973) [Θανάσης Ζεβεδαίος]
Ο τσαρλατάνος (1973) [Θανάσης / Αθανασία / (πατέρας) Λευτέρης] 

Θανάση πάρε τ' όπλο σου (1972) [Θανάσης]
Διακοπές στο Βιετνάμ (1971) [Θανάσης Χατζηφάπας]
Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης (1971) [Θανάσης]
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση (1971) [Θανάσης Καραθανάσης]
Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές (1970) [Θανάσης Χατζηκαραθανάσης]
Ο Θανάσης η Ιουλιέττα και τα λουκάνικα (1970) [Θανάσης Καραθανάσης]
Ένα ασύλληπτο κορόιδο (1969) [Θανάσης
Παπαγεωργακοπουλοκωνσταντινογιαννόπουλος]
Θου-Βου φαλακρός πράκτωρ (επιχείρησις: Γης μαδιάμ) (1969) [Θ.Β.]
Δόκτωρ Ζι-Βέγγος (1968) [Θανάσης]
Ποιος Θανάσης!! (1968) [Θανάσης Τρίκορφος]
Τρελός παλαβός και Βέγγος (1968) [Θανάσης]
Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000 (1967) [Θου Βου (Αθανάσιος Βόμβας)]
Πάρε κόσμε (1967) [Αγαθοκλής]
Ευτυχώς... τρελάθηκα! (1966) [Μανώλης]
Ο παπατρέχας (1966) [Πολύδωρος Λαγός]
Είναι ένας... τρελός τρελός Βέγγος (1965) [Θανάσης Θανασάκης]
Έξω φτώχεια και καλή καρδιά (1964) [Θανάσης Κούτρας]
Θα σε κάνω βασίλισσα (1964) [Αντώνης Τσιλιβίκης (Αντώνης Μπεϊζάνης)]
Ο καταφερτζής (1964) [Κανέλλος Καραμπατσάς]
Οι φτωχοδιάβολοι (1964) [Φρίξος]
Ο πολύτεκνος (1964)
Τα δίδυμα (1964) [Σταμάτης / Μπούλης]
Σχολή για σοφερίνες / Ο Βέγγος σωφεράντζα (1964) [Μπάμπης]
Ο Ιππόλυτος και το βιολί του (1963) [Ιππόλυτος]
Ανήσυχα νιάτα (1963)
Ο τρελάρας (1963) [Ερρίκος Δελαπόρτας]
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963) [Θανάσης Μπιρμπίλης]
Το τυχερό πανταλόνι (1963) [Θανάσης Φουκαράς]
Τύφλα νά' χει ο Μάρλον Μπράντο (1963) [Στέφανος Αυγερινός]
Αστροναύτες (1962) [Θανάσης] 

Οι υπερήφανοι (1962)
Βασιλιάς της γκάφας (1962) [Φρίξος]
Γαμπρός για κλάματα (1962)
Ευτυχώς τρελάθηκα (1962) [Μανώλης]
Η υπέροχη οπτασία (1962)
Δουλειές του ποδαριού (1962) [Μήτρος]
Η νύφη τό σκασε... (1962) [Χαρίλαος]
Μην είδατε τον Παναή; / Καταζητείται ο Βέγγος (1962) [Παναγής Παπαπαναγόπουλος]
Ο ατσίδας (1962) [Θρασύβουλας]
Το πιθάρι (1962) [Ανδρέας]
Ζήτω η τρέλα (1962) [Ρωμαίος]
Ψηλά τα χέρια Χίτλερ (1962) [Παναγής]
Βοήθεια... με παντρεύουνε! / Οικογένεια Παπαδόπουλου (1961) [Σπύρος]
Διαβόλου κάλτσα (1961) [Βαν Γκρέι]
Δουλέψτε για να φάτε / Χαραμοφάηδες (1961) [Αυγουστής]
Ζητείται ψεύτης (1961) [Βρασίδας]
Η κατάρα της μάνας / Η υπόσχεση (1961) [Πασχάλης]
Η Λίζα και η άλλη (1961) [Πέτρος Βανδής]
Λάθος στον έρωτα (1961) [Θύμιος]
Διαμάντω (1961)
Ποιος θα κρίνει την κοινωνία (1961)
Χωρίς μητέρα (1961)
Μυρτιά (1961) [Γιάννος Φουρτούνας]
Ποια είναι η Μαργαρίτα (1961) [Γρηγόρης Λαδιάς]
Χαμένα όνειρα (1961) [Βαγγέλης]
Ποτέ την Κυριακή (1960)
Για σένα την αγάπη μου (1960) [Μανέτας]
Ερωτικά παιχνίδια (1960) [ξενοδόχος]
Η αυγή του θριάμβου (1960) 

Μανταλένα (1960) [χωροφύλακας]
Μια του κλέφτη... (1960) [υπάλληλος καταστήματος παπουτσιών]
Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα (1960) [Μήτρος]
Οι 900 της Μαρίνας (1960) [Παρτσακλής]
Πόθοι στα στάχυα (1960) [Μελέτης]
Τρεις κούκλες κι εγώ (1960) [ρεσεψιονίστ]
Τα ντερβισόπαιδα (1960) [Πολύδωρος]
Οικογένεια Παπαδοπούλου (1960) [Σπύρος]
Το κλωτσοσκούφι (1960) [θυρωρός]
Το ραντεβού της Κυριακής (1960)
Τυφλός άγγελος (1960) [Κώτσος]
Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959)
Γαμήλιες περιπέτειες (1959) [παγοπώλης]
Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ (1959) [Μπουζώτης]
Η μουσίτσα (1959) [Φοίβος]
Για το ψωμί και τον έρωτα (1959) [Θανάσης]
Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ (1959) [Μπουζώτης]
Ένας Έλληνας στο Παρίσι (1959)
Καραγκιόζης ο αδικημένος της ζωής (1959) [Μελέτης Μελετόπουλος "Χασομέρης"]
Ο Ηλίας του 16ου (1959) [Θωμάς]
Ο θείος από τον Καναδά (1959)
Ερωτικές ιστορίες (1959)
Το αγοροκόριτσο (1959) [σερβιτόρος] 

Οι δοσατζήδες (1959) [Θωμάς Καλαφάτης]
Διακοπές στην Αίγινα (1958)
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958) [σύζυγος ετοιμόγεννης]
Κάθ' εμπόδιο για καλό (1958) [Γιάννης Παπαδόπουλος (νευρολόγος)]
Ο Μιμίκος και η Μαίρη (1958) [Χαρίλαος]
Μόνο για μια Νύχτα (1958)[ο βοηθός του Σείριου]

Οι καβγατζήδες (1958)
Το εισπρακτοράκι (1958)
Το κορίτσι της αμαρτίας (1958) [Χρήστος]
Χαρούμενοι αλήτες (1958) [σερβιτόρος]
Για το ψωμί και τον έρωτα / Συννεφιασμένη Κυριακή (1957) [Θανάσης]
Μαρία Πενταγιώτισσα (1957) [Παπάλαρης]
Ο Θείος της Βιολέτας (1957) [ταξιτζής]
Της τύχης τα γραμμένα (1957) [Μουτζουρίδης]
Τσαρούχι πιστόλι παπιγιόν (1957)
Κορίτσι με τα παραμύθια (1956)
Κυριακάτικοι ήρωες / Οι άσσοι του γηπέδου (1956) [ναύτης φίλαθλος]
Ο δράκος (1956) ["Σπαθής"]
Το κορίτσι με τα μαύρα (1956) [χωροφύλακας]
Καταδικασμένη κι απ' το παιδί της (1955) [φίλος Πέτρου]
Μαγική πόλις (1954) [Θανάσης]

ΑΠΟ ΤΟ https://www.sansimera.gr/

ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ

Ορέστης Μακρής
Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1898 στη Χαλκίδα. Άρχισε την καριέρα του το 1925 σαν τενόρος της ελληνικής οπερέτας, από την οποία μεταπήδησε στην επιθεώρηση το 1932.
Διαθέτοντας μια θαυμάσια φωνή, έπλασε τον τύπο του μπεκρή, που στα νούμερά του κατέληγε να τραγουδάει καντάδες. Τον ίδιο χαρακτήρα ενσάρκωσε και στον κινηματογράφο το 1950, στην ταινία «Ο Μεθύστακας» του Γιώργου Τζαβέλλα.
Στις περίπου σαράντα ταινίες που συμμετείχε κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 εμφανίστηκε ως συντηρητικός πατέρας, φιλάργυρος γρουσούζης και «ανάποδος» γέροντας, που όμως στο βάθος είναι αγαθός και ευαίσθητος και βρίσκει το προσωπείο του απρόσιτου ως άμυνα για να επιβιώσει.
Χαρακτηριστικές είναι οι ταινίες «Ο γρουσούζης» (1952), «Η κάλπικη λίρα» (1955), «Η θεία από το Σικάγο» (1957), «Το αμαξάκι» (1957), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Η Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλλήκαρα» (1960).
Πέθανε στις 30 Ιανουαρίου του 1975, στην Αθήνα.
Φιλμογραφία
Ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα (1968)
Τι κι αν γεννήθηκα φτωχός (1967) [Σταμάτης Βαγενάς]

Ο πόνος του μπεκρή (1966) [Θάνος Λογοθέτης]
Με πόνο και με δάκρυα (1965) [Βασίλης Καψομίχαλος]
Οι καταφρονεμένοι (1965) [Σταμάτης]
Αδικημένη (1964) [Νικόλας Ανδρέου]
Κάθε καημός και δάκρυ (1964)
Ζητιάνος μιας αγάπης (1964) [Σπύρος]
Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του (1964) [Αριστείδης Δελαπόρτας]
Πόνεσα πολύ για σένα (1964) [Χαρίδημος]
Όλα, και τη ζωή μου ακόμα (1963)
Τα παλιόπαιδα (1963)
Το μεροκάματο του πόνου (1963) [Βαγγέλης]
Τα σκαλοπάτια της ζωής (1962) [Θωμάς Ζαρλάτης]
Βοήθεια... με παντρεύουνε! / Οικογένεια Παπαδόπουλου (1961) [Νίκος Καρύδογλου]
Έξω οι κλέφτες (1961) [Τιμολέων Αδάμαντας]
Ο καλός μας άγγελος (1961) [Διαμαντής Ναρλής]
Οικογένεια Παπαδοπούλου (1960) [Νίκος Καρύδογλου]
Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλίκαρα (1960) [Καίσαρ Αλεξάνδρου, στρατιωτικός]
Της μιας δραχμής τα γιασεμιά (1960) [(παππούς)]
Ο Θύμιος τάκανε θάλασσα (1959) [Βρασίδας Μωράλης]

Το ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο (1959) [Γκίκας]
Φτώχεια και αριστοκρατία / Στουρνάρα 288 (1959) [Μπάμπης]
Η κυρά μας η μαμμή (1958) [Λυκούργος Β. Μπέκος]
Μια λατέρνα μια ζωή (1958) [Κοσμάς]
Το νησί της σιωπής (1958) [Μανώλης]
Η θεία από το Σικάγο (1957) [Χαρίλαος Μπάρδας]
Της νύχτας τα καμώματα (1957) [Σωτήρης]
Το αμαξάκι (1957) [Ανέστης]
Η αρπαγή της Περσεφόνης (1956)
Ιστορία μιας κάλπικης λίρας (1955) [Βασίλης Μαυρίδης]
Καταδικασμένη κι απ' το παιδί της (1955) [Παύλος Βασιλείου]
Το φιντανάκι (1955)
Το κορίτσι της γειτονιάς (1954) [Στάμος]
Ο γρουσούζης (1952) [Αγαθοκλής]
Ο μεθύστακας (1950) [Χαράλαμπος]
Ο μάγος της Αθήνας (1931)

ΑΠΟ ΤΟ https://www.sansimera.gr/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ

Γιάννης Γκιωνάκης
Ο Γιάννης Γκιωνάκης (18 Σεπτεμβρίου 1922 - 25 Αυγούστου 2002) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ξεκίνησε σπουδές στην Ιατρική αλλά τον κέρδισε το θέατρο. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Κάρολου Κουν και στη σχολή του Ελληνικού Ωδείου. Στον κινηματογράφο, αξέχαστη παραμένει η ερμηνεία του στην ταινία Τα κίτρινα γάντια ως «Μπρίλης». Τέσσερα χρόνια πριν το θάνατό του, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και ακολούθησαν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Τον τελευταίο μήνα της ζωής του η υγεία του παρουσίασε σοβαρή επιδείνωση. Έσβησε το απόγευμα της Κυριακής 25 Αυγούστου 2002 στο νοσοκομείο "Λευκός Σταυρός" από μόλυνση του αναπνευστικού. Κηδεύτηκε το απόγευμα της Δευτέρας 26 Αυγούστου 2002 από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών παρουσία πολλών συναδέλφων του και απλού κόσμου. Σύμφωνα με δήλωση δική του, είχε γεννηθεί την ίδια χρονιά ( 1924 ) με το φίλο του, επίσης ηθοποιό Νίκο Ρίζο.
Κόρη του είναι η ηθοποιός Πωλίνα Γκιωνάκη.
Φιλμογραφία
Ένας Μπόμπος στα θρανία (1989) [διευθυντής]
Αχ! αυτός ο άντρας μου (1989)
Ο αυτάκιας (1988) [αστυνόμος]
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα (1987)
Ο Ρόκυ (1986)
Ιππότης της λιγούρας (1985) [ιδιαίτερος πρίγκηπα]
Μια γυναικάρα στα μπουζούκια (1985 [Παύλος]
Ρόδα, τσάντα και κοπάνα Νο3 (1984)
Ροκάκιας την ημέρα... το βράδυ καμαριέρα (1984) [Θανάσης]
Γύφτικη κομπανία (1983)
Ο παπασούζας (1983)
Μια παπαδιά στα μπουζούκια (1983)
Δώστε την τσόντα στον Λαό (1983)
Ρόδα τσάντα & κοπάνα νο2 (1983) [Ηρώδης]
Σερίφης ο μηχανοφάγος (1983) [Πλάτωνας]
Ρόδα τσάντα και κοπάνα (1982) [επιθεωρητής]
Κορόιδο Ρωμιέ!.. (1981) [Πότης Πίκουλας]
Τροχονόμος... Βαρβάρα (1981) [Παχούμης Φουρτούνας]
Γεύση από Ελλάδα (1980)
Τα λιονταράκια (1974)
Αέρα! Αέρα! Αέρα! (1972)
Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα! (1972) [Ζαχαρίας]
Ένα αγόρι... αλλοιώτικο απ' τ' άλλα (1971) [Πέτρος Σοφιανός]
Η κρεββατομουρμούρα (1971) [Σάββας Τσιφικλής]
Πίσω μου σ' έχω σατανά (1971)
Ο αγαθιάρης και η ατσίδα (1971) [Μιχάλης Τσουκαλιάς]
Η τύχη μου τρελάθηκε... (1970) [Ζήσης Καραφανάρης]
Οι τέσσερις άσοι (1970) [Λιλίκος Βαρδαμάς]
Ο τρελός της πλατείας αγάμων (1970) [Γιώργος Αγρανιώτης]
Ο ξεροκέφαλος (1970) [Παντελής Καραμπίνας]
Η ωραία του κουρέα (1969) [Γιάννης Ψαλίδας]
Το στραβόξυλο (1969) [Νίκος Μαρουλής]
Ο πεθερόπληκτος (1968) [Χρήστος Πετεφρούτης]
5 γυναίκες για έναν άνδρα (1967) [Δημήτρης Παππάς]
Ένας απένταρος λεφτάς (1967) [Γιάννης Μπακούρας (Τζον Μπίρδας)]
Η κοροϊδάρα (1967)
Μίνι φούστα και καράτε (1967) [Τάκης Κούλης]
Νυμφίος ανύμφευτος (1967) [Ευτύχιος Λαπάκης]
Ο αχόρταγος (1967) [Χρήστος Πειναλέος (ή Χρυσάφης)]
Ο γαμπρός μου ο προικοθήρας (1967) [Μπάμπης]
Το πλοίο της χαράς (1967) [Τομ Λούκας (Θωμάς Λουκανόπουλος)]
Η αδελφή μου θέλει ξύλο (1966) [Σπύρος Ντόκος]
Ησαΐα χόρευε (1966) [Ηλίας Μπακούρης]
Ο αδελφός μου ο τρελλάρας / Ο αδελφός μου ο λόρδος (1966) [Φειδίας]
Ο τετραπέρατος (1966) [Αυγερινός]
Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι (1966) [Γιώργος Δρογκάς]
Η Εύα δεν... αμάρτησε (1965) [Μενέλαος Τουλούμπας]
Και οι... 14 ήταν υπέροχοι! (1965) [Γρηγόρης]
Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965) [Λάκης Πουρές]
Μπετόβεν και μπουζούκι (1965) [Φίλιππας]
Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου (1965) [Δαμιανός Μπουραλάς]
Το βλακόμουτρο (1965) [Πασχάλης]
Άλλος... για το εκατομμύριο! (1964) [Κοκός]
Κόσμος και κοσμάκης (1964) [Μάκης Καρίμης]
Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του (1964) [Τρύφωνας Παπαλεξανδρογεωργακόπουλος]
Ο Γιάννης τάκανε θάλασσα (1964) [Γιάννης]
Νυχτοπερπατήματα (1964)
Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1964) [Γιάννης Γκιωνάκης]
Ο λαγοπόδαρος (1964) [Λουκάς Χέλμης]
Ό,τι θέλει ο λαός (1964) [Θανάσης]
Εξωτικές βιταμίνες (1964)
Οι προικοθήρες (1964) [Περικλής]
7 μέρες ψέματα (1963) [Μισέλ]
Οι σκανδαλιάρηδες (1963) [Θανάσης]
Λίγο πριν ξημερώσει (1963) [υπάλληλος γκαράζ]
Οι ανειδίκευτοι / Ευτυχώς χωρίς δουλειά (1963) [Αγγελής]
Τρελοί πολυτελείας (1963) [Μπάμπης]
Τρίτη και 13 (1963) [Σωτήρης Μπερκέτης]
Ευτυχώς χωρίς δουλειά (1963) [Αγγελής]
Λίγο πριν ξημερώσει (1963)
Δέκα μέρες στο Παρίσι (1962) [Μίλτος Ζέπας]
Η νύφη τό σκασε... (1962) [(ξενοδόχος)]
Κορόιδο γαμπρέ (1962) [Λούλης]
Λαφίνα (1962) [Λιάκος]
Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο (1962)
Η Αθήνα τη νύχτα (1962)
Φτωχοί κομπιναδόροι (1962) [Ντιντίκος]
Τα Χριστούγεννα του αλήτη (1962)
Ο διάβολος και η ουρά του (1962)
Ο άντρας της γυναίκας μου (1962) [Παναγιώτης Παναγιωτίδης]
Ο γαμπρός μου, ο δικηγόρος! (1962) [Σωτήρης]
Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962) [Βάγγος]
Του Κουτρούλη ο γάμος (1962) [Μανώλης Κουτρούλης]
Διαβόλου κάλτσα (1961) [Λαλάκης Καρράς]
Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961) [ναύτης]
Ο καλός μας άγγελος (1961) [Ηρακλής Βούρας]
Στέγνωσαν τα δάκρυά μας (1961)
Κορίτσια της Αθήνας (1961)
Το παιδί του δρόμου (1961)
Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961) [Σάββας]
Ένας δον Ζουάν για κλάμματα (1960)
Ερωτικά παιχνίδια (1960) [Θανασάκης]
Αλλού τα κακαρίσματα (1960) [Μίκης Πηλίδης]
Δυο χιλιάδες ναύτες και ένα κορίτσι (1960)
Το αγρίμι (1960)[Λουκάς, υπηρέτης Μάρως Αλιβέρη]
Άντρας είμαι... και το κέφι μου θα κάνω! (1960)[Παρμενίων Παρμενίδης]
Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ... (1960) [Πολ]
Τα κίτρινα γάντια (1960) [Μπρίλης]
Γαμήλιες περιπέτειες (1959) [Τζιάκομο]
Δουλειές με φούντες (1959) [Αλέκος]
Ένας βλάκας και μισός (1959) [δικηγόρος Περλεπές]
Η μουσίτσα (1959) [Βουρδουμπάς "Μίρκα"]
Ο θείος από τον Καναδά (1959) [Κώστας]
Όσο υπάρχουν γυναίκες (1959)[Γαρίδας, ταξιτζής]
Το αγοροκόριτσο (1959) [Ριρής]
4 νύφες 1 γαμπρός (1958) [Πέτρος Χριστόπουλος]
Το τρελλοκόριτσο (1958) [Πίπης]
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958) [Γιάννης Πηδηχτός]
Αδέκαροι ερωτευμένοι (1958) [Γρηγόρης]
Τζιπ περίπτερο κι αγάπη (1957) [Τώνης]
Το παιδί του δρόμου (1957)
Της νύχτας τα καμώματα (1957)
Το κορίτσι της φτωχογειτονιάς (1957) [πωλητής βιβλίων]
Κορίτσι με τα παραμύθια (1956)
Το στραβόξυλο (1952) [Πέτρος Μαρκόπουλος]
Εκείνες που δεν πρέπει ν`Αγαπούν (1951)
Προ παντός ψυχραιμία (1951) [Τηλέμαχος Δράκος]
Παπούτσι από τον Τόπο σου (1946)
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ

΄Ελλη Λαμπέτη
Κορυφαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1926 στα Βίλια Αττικής. Το πραγματικό της όνομα ήταν Έλλη Λούκου. Πατέρας της ήταν ο Κώστας Λούκος, ιδιοκτήτης ταβέρνας, και μητέρα της η Αναστασία Σταμάτη. Ο παππούς της, γνωστός ως Καπετάν-Σταμάτης, είχε πολεμήσει στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, κατά την επανάσταση του 1821.
Το 1928 η οικογένειά της μετακόμισε στην Αθήνα. Δεκατρία χρόνια αργότερα, η Έλλη έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, αλλά απορρίφθηκε. Ωστόσο, το ταλέντο της αναγνωρίστηκε από τη Μαρίκα Κοτοπούλη, που την πήρε κοντά της και σύντομα έγινε η αγαπημένη της μαθήτρια. Μάλιστα, της είχε τόση εμπιστοσύνη, ώστε της επέτρεψε να διαβάσει ακόμη και τις ερωτικές επιστολές που είχε λάβει από τον ίωνα Δραγούμη, στις αρχές του 20ου αιώνα. Εκείνη τη χρονιά απέκτησε και το νέο της επώνυμο, το οποίο το επέλεξε από το βιβλίο «Αστραπόγιανος» του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.
Πολύ σύντομα, το 1942, έκανε την πρώτη επίσημη θεατρική της εμφάνιση, στο έργο «Η Χάννελε πάει στον Παράδεισο» του Χάουπτμαν. Τέσσερα χρόνια αργότερα καθιερώθηκε ως ηθοποιός εξαιρετικής εσωτερικότητας, με τον «Γυάλινο Κόσμο» στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Την ίδια χρονιά έκανε και το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, στην ταινία «Αδούλωτοι Σκλάβοι». Από το 1948 συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Κώστα Μουσούρη, τον μεγάλο αντίπαλο του Κουν. Εκείνη τη χρονιά γνωρίστηκε και με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον πρώτο μεγάλο της έρωτα.
Το 1950 παντρεύτηκε με τον Μάριο Πλωρίτη. Ο γάμος τους, όμως, δεν άντεξε για πολύ... Χώρισαν τρία χρόνια αργότερα, όταν η Έλλη γνώρισε τον Δημήτρη Χόρν. Μαζί έγραψαν μία από τις πιο αστραφτερές σελίδες στην υποκριτική τέχνη. Συγκρότησαν δικό τους θίασο, μαζί με τον Γιώργο Παππά, ανεβάζοντας έργα όπως: «Ο βροχοποιός», «Νυφικό Κρεβάτι», «Το παιχνίδι της Μοναξιάς», κ.α. Στη μεγάλη οθόνη, υπήρξαν συμπρωταγωνιστές στην «Κάλπικη Λίρα» (1956) του Γιώργου Τζαβέλα. Άλλες κινηματογραφικές επιτυχίες της Έλλης Λαμπέτη, αυτής της περιόδου, είναι το «Κυριακάτικο Ξύπνημα» (1954), «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956) και «Το τελευταίο ψέμα» (1957) του Μιχάλη Κακογιάννη.
Παρότι η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν υπήρξαν αγαπημένο ζευγάρι στη ζωή και στο σανίδι, η σχέση τους έφτασε στο τέλος της το 1959. Δήλωσαν ότι θα ξανασυνεργαστούν σύντομα, κάτι όμως που δεν έγινε ποτέ. Έως τότε η Έλλη είχε χάσει τη μητέρα της, τρία αδέρφια κι ένα μωρό που θα αποκτούσε με τον Χορν. Η μόνη αχτίδα σ' αυτά τα τραγικά χρόνια ήταν η γνωριμία της με τον αμερικανό συγγραφέα Γουέικμαν, ο οποίος υπήρξε ο επόμενος σύζυγός της έως το 1976.
Η δεκαετία του '70 ήταν εξίσου σκληρή για την Έλλη Λαμπέτη. Εξαιτίας της λαχτάρας της για την απόκτηση ενός παιδιού, ενεπλάκη σε μία δικαστική περιπέτεια, που κράτησε τέσσερα χρόνια. Οι φυσικοί γονείς τής μικρής Ελίζας, που είχε υιοθετήσει, διεκδίκησαν και πήραν την κηδεμονία του παιδιού το 1974.
Τα επόμενα χρόνια ήταν μία μάχη με την επάρατο νόσο, από την οποία είχε προσβληθεί από το 1967. Δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε να παίζει στο θέατρο, αποσπώντας εντυπωσιακές κριτικές. Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 1981, στο έργο «Σάρα - Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού», όπου έπαιξε θαυμαστά το ρόλο της κωφάλαλης Σάρας. Λίγο αργότερα, η υγεία της επιδεινώθηκε. Έχασε τη φωνή της και τελικά άφησε την τελευταίας της πνοή στις 3 Σεπτεμβρίου του 1983, στο αμερικάνικο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν.
Η ζωή της γράφτηκε σε βιβλίο από τον καλό της φίλο Φρέντυ Γερμανό κι έγινε μπεστ σέλερ, 13 χρόνια μετά το θάνατό της.
Φιλμογραφία
Μια μέρα ο πατέρας μου (1968)
Χαμένο κορμί (1961)
Το τελευταίο ψέμμα (1958) [Χλόη Πέλλα]
Το κορίτσι με τα μαύρα (1956) [Μαρίνα]
Ιστορία μιας κάλπικης λίρας (1955) [Αλίκη]
Κυριακάτικο ξύπνημα (1953) [Ασημίνα Λαμπρινού]
Ματωμένα Χριστούγεννα (1951)[Ελένη-αδελφή Μάρθα Ραζή]
Διαγωγή... μηδέν! (1949) [Μπίλιω Φουντούκα]
Παιδιά της Αθήνας (1947)[Μαρία Δώνη]
Αδούλωτοι σκλάβοι (1946)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ http://www.artinews.gr/
ΑΠΟ ΤΟ https://www.sansimera.gr/

ΔΩΡΑ ΣΙΤΖΑΝΗ

Δώρα  Σιτζάνη
Η Δώρα Σιτζάνη (11 Φεβρουαρίου 1948 - 15 Ιουνίου 2007) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός και στιχουργός. Γεννήθηκε στην Καστέλλα του Πειραιά.
Το γλυκό κορίτσι με τα ξανθά μαλλιά έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό μέσα από τη συμμετοχή του σε ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, κατά κύριο λόγο δραματικές. Ιδιαίτερα δημοφιλής έγινε μέσα από τη συνεργασία της με τον Νίκο Ξανθόπουλο στις ταινίες «Για την τιμή και τον έρωτα» (1969) και «Εσένα μόνο αγαπώ» (1970). Συμπρωταγωνίστησε επίσης και με άλλους σημαντικούς ηθοποιούς, μεταξύ των οποίων οι Μάνος Κατράκης, Αλέκος Αλεξανδράκης, Τόλης Βοσκόπουλος, Ανέστης Βλάχος, Τασσώ Καββαδία. Ανάμεσα στις ταινίες που έπαιξε ήταν και οι «Μαριώ, η καταραμένη βοσκοπούλα», «Κοντά σου γνώρισα την αγάπη», «Επίσημη Αγαπημένη», «Ληστεία στην Αθήνα», «Κατηγορώ τους δυνατούς», «Αδέλφια μου, αλήτες
, πουλιά», «Ανήλικες Αμαρτωλές» κ.ά.
Το 1971 στην Κύπρο, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Διακοπές στην Κύπρο», γνωρίστηκε με τον Μάνο Λοΐζο, με τον οποίο και παντρεύτηκε το 1978. Η σχέση αυτή στάθηκε καθοριστική για εκείνη, ενώ σιγά σιγά άρχισε να στρέφει το ενδιαφέρον της και στο τραγούδι. Έγραψε τους στίχους σε κάποια από τα πιο γνωστά τραγούδια του Μάνου, όπως τα «Κι αν είμαι ροκ», «Έλα να με βρεις», «Σε ψάχνω» κ.ά., ενώ ερμήνευσε και η ίδια κάποια κομμάτια.
Η Δώρα Σιτζάνη εργάστηκε και στο θέατρο. Τα πιο δημιουργικά θεατρικά χρόνια ήταν από το 1973 έως το 1976, που συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Φιλμογραφία
Η ζωή με τον Άλκη (1988)
Προσοχή κίνδυνος (1983)
Ερωτικό ξύπνημα (1975)
Το χρονικό μιας Κυριακής (1975)
Μεταμορφώσεις (1975)
Ανήλικες αμαρτωλές (1972)
Κυνηγημένοι εραστές (1972)
Αήττητος (1971)
Αγάπησα έναν αλήτη (1971)
Αδέλφια μου,αλήτες,πουλιά (1971)
Ο κυρ' Γιώργης και οι τρέλες του (1971) [Τζούλια Χατζηγιάννη]
Εσένα μόνο αγαπώ (1970) [Ρενάτα (Ειρήνη) Δέρκου]
Κατηγορώ τους δυνατούς (1970)
Επίσημη αγαπημένη (1969)
Ληστεία στην Αθήνα (1969)
Κοντά σου γνώρισα την αγάπη (1969)
Η μεγάλη Ανάσταση (1969)
Για την τιμή και για τον έρωτα (1969) [Μαρία Αλεξάνδρου]
Μαριώ η κατατρεγμένη βοσκοπούλα (1969)
Ο Σακαφλιάς (1967)
Το χρονικό μιας Κυριακής (1975)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.ethnos.gr/

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΛΕΝΤΖΑΣ

Γιώργος Βελέντζας
Ο ηθοποιός Γιώργος Βελέντζας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Το 1948 με την ταινία «Οχυρό 27» έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο και στο θέατρο το 1948 (Θίασος Β.Αργυρόπουλου) με το έργο, "Η απαγωγή του Σμαράγδως". Επίσης συνεργάστηκε με τους θιάσους των Βέμπο, Αυλωνίτη - Βασιλειάδου - Ρίζου, Βουτσά, Χατζηχρήστου, Βέγγου κ.ά. Χαρακτηριστικός είναι ο ρόλος του στην ταινία «Από πού πάνε για τη χαβούζα;», όπου έκανε τον αδερφό της αξέχαστης Άννας Μαντζουράνη, ενώ στην ταινία «Ο τσαρλατάνος» με το Θανάση Βέγγο να κάνει το Θανάση, τη Θανάσω και τον πατέρα του το μπαρμπα-Λευτέρη, ο Βελέντζας έκανε τον αυστηρό διοικητή του αστυνομικού τμήματος. Έχει παίξει πολλές φορές ρόλους στρατιωτικού, κυρίως όμως αστυνομικού. Ασχολήθηκε με το ντουμπλάρισμα φωνής, σε πολλές ελληνικές ταινίες του 1950-70 και σε μεταγλωττίσεις για την τηλεόραση (Μικρό σπίτι στο λιβάδι). Επίσης, έκανε και ένα σημαντικό πέρασμα και από το ραδιόφωνο. Το 1993, για τη συμμετοχή του στην ταινία «Ζωή χαρισάμενη», κέρδισε το βραβείο ερμηνείας β' ρόλου στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε και στο πετυχημένο σήριαλ του ΑΝΤ1 «Κωνσταντίνου και Ελένης», ως ο πατέρας της Ματίνας. Συμμετείχε σε 209 ταινίες. Πέθανε στις 20 Ιουλίου του 2015.
Φιλμογραφία
Η καρδιά του κτήνους (2005) [ιερέας γάμου]
Παίζει ο Θεός με το αλατοπίπερο... (2003) [παππούς]
Το αίνιγμα (1998) [δάσκαλος]
Τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων (1997) [Ηλίας]
Τα παιδιά της πιάτσας (1979) [Αναστάσης]
Από που πάνε για τη χαβούζα (1978) [Μανώλης]

Θανάσης ο πιο γρήγορος τρελλός / Δικτάτωρ καλεί Θανάση (1973) [Χριστόφορος]
Ο τσαρλατάνος (1973) [αστυνόμος]
Έρωτας και προδοσία (1972)
Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη (1971) [Λεούσης]

Η χαραυγή της νίκης (1971) [(σχης) Πετρίδης]
Ο κυρ' Γιώργης και οι τρέλλες του (1971) [Νικόλας]
Οι άνδρες ξέρουν ν' αγαπούν (1971) [Τάσος]
Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήση (1971) [αστυνομικός Ευάγγελος]

Ο μεγάλος ένοχος (1970)[εισαγγελέας δικαστηρίου]
Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά (1970) [Μικές]
Ένα μπουζούκι αλλοιώτικο από τ' άλλα (1970) [Δημήτρης]
Εσένα μόνο αγαπώ (1970) [Μηνάς]
Ζητούνται γαμπροί με προίκα (1970)
Η Μεσόγειος φλέγεται (1970)
Η τύχη μου τρελάθηκε... (1970) [Γεράσιμος Πανουργιάς]
Για την τιμή και για τον έρωτα (1969) ["γιατρός"]
Ένα ασύλληπτο κορόιδο (1969) [Σωτήρης]
Ένας άνδρας με συνείδηση (1969) [δεσμοφύλακας]
Η κραυγή μιας αθώας (1969) [Διονύσιος Παλαιολόγος]
Η λεωφόρος της προδοσίας (1969) [σχης]
Η σφραγίδα του Θεού (1969) [αστυνόμος]
Ο πρόσφυγας (1969) [εισαγγελέας]
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό... (1969) [Μουσταφά]
Φτωχογειτονιά αγάπη
μου (1969) [Σταμάτης]
Η καρδιά ενός αλήτη (1968) [Γιώργης Δαμίγος]
Ξεριζωμένη γενηά (1968) [αξιωματικός]
Ο μαχαραγιάς (1968) [αστυνόμος]
Ο πεθερόπληκτος (1968) [πρόεδρος δικαστηρίου]

Ποιος Θανάσης! (1968) [Παντελής]
Τα ψίχουλα του κόσμου (1968) [εκφωνητής Ρ/Σ]
Ταπεινός και καταφρονεμένος (1968)
Αντίο για πάντα (1967) [Τέλης]
Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί (1967) [Μίλτος Γεραλής]
Κάτι κουρασμένα παληκάρια (1967)
Τα δολλάρια της Ασπασίας (1967) [Ανέστης]
Δοκιμασία (1966) [Ελευθερίου]
Ευτυχώς... τρελάθηκα! (1966) [χωροφύλακας]
Θέλω να ζήσω
στον ήλιο (1966) [αστυνόμος Γκότσης]
Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο (1966)
Ο Μελέτης στην Άμεσο Δράση (1966)Ο ζεστός μήνας Αύγουστος (1966)[Μπάμπης, αστυνομικός Τμήματος Ασφαλείας Ρόδου]
 
Σκλάβοι της μοίρας (1966) [αστυνόμος]
Τώρα που φεύγω απ' τη ζωή (1966)
Καρδιά μου πάψε να πονάς (1965) [Θανάσης Βασιλείου]
Μοντέρνα Σταχτοπούτα (1965) [Σταύρος]
Ο ουρανοκατέβατος (1965) [αστυνομικός]
Περιφρόνα με γλυκειά μου (1965) [Γιώργης]
Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου (1965)
Το φυλαχτό της μάνας (1965)
Αδικημένη (1964)

Άλλος... για το εκατομμύριο! (1964) [Βαγγέλης]
Έξω φτώχεια και καλή καρδιά (1964) [αστυνομικός]
Η σωφερίνα (1964) [φωτογράφος]
Κάτι να καίει (1964) [ρεσεψιονίστ]
Ο παράς και ο φουκαράς (1964) [Θανάσης]

Οι κληρονόμοι (1964) [πελάτης κουρείου] 

Πόνεσα πολύ για σένα (1964) [Ανέστης Μάρτζικας]
Τρία κορίτσια από την Αμέρικα (1964) [γκαρσόνι]
Αγάπησα και πόνεσα (1963) [Μενέλαος]
Έτσι ήταν η ζωή μου (1963) [Χρήστος Ασήκογλου]
Ο ανηψιός μου ο Μανώλης (1963) [Κώτσος]
Ο κύριος πτέραρχος (1963) [Αρίστος]
Ο ταυρομάχος προχωρεί!.. (1963) [Πανάγος]
Οι ανειδίκευτοι / Ευτυχώς χωρίς δουλειά (1963)
Πληγωμένες καρδιές (1963) [γιατρός]
Της κακομοίρας (1963) [Μήτσος]
Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963)
Δουλειές του ποδαριού (1962)
Εταιρία θαυμάτων (1962) [αστυφύλακας]
Κορόιδο γαμπρέ (1962) [ιδιοκτήτης ενοικιαζόμενου καταστήματος]
Ο ταξιτζής (1962) [Κοσμάς]
Αλλοίμονο στους νέους (1961) [γιατρός]
Έξω οι κλέφτες (1961) [πλανόδιος οπωροπώλης]
Χαμένα όνειρα (1961) [ρεσεψιονίστ ξενοδοχείου]
Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλήκαρα (1960)
Κασσιανή (1960)

Το χαμίνι (1960)[Θανάσης, θυρωρός night club ''Coronet'']
Το αγρίμι (1960)[γιατρός]
Στρατιώτες δίχως στολή (1960) [γιατρός]
Τυφλός άγγελος (1960)

Στη Κύπρο άρχισε η αγάπη μας (1960)[αξιωματικός αγγλικής αντικατασκοπείας στη Λευκωσία] 
Χριστίνα (1960) [αστυνομικός]
Ένας βλάκας και μισός (1959) [χωροφύλακας δικαστηρίου]

Ο Γιάννος κι η Παγώνα (1959) [Μήτρος]

Μόνο για μια νύχτα (1958)[τσιλιαδόρος στη διάρρηξη του κοσμηματοπωλείου]
Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα (1958) [ρεσεψιονίστ ξενοδοχείου]

Τα αρραβωνιάσματα (1950)[φίλος του Δημητρού]
Οχυρό 27 (1948)
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

Γιώργος Γαβριηλίδης
Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, από τους πιο γνωστούς δευταραγωνιστές της μεγάλης οθόνης. Ο Γιώργος Γαβριηλίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1908 και καταγόταν από καλλιτεχνική οικογένεια. Ήταν γιος του ηθοποιού Περικλή Γαβριηλίδη και της ηθοποιού Αγγέλας Γαβριηλίδη και αδελφός του Απόλλωνα Γαβριηλίδη. Σπούδασε υποκριτική στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και ξεκίνησε από μικρός να μετέχει σε έργα πρόζας.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1925 με το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Ο Ψυχοπατέρας» και προς το τέλος της δεκαετίας του ‘30 άρχισε να μετέχει σε μουσικούς θιάσους και να παίζει σε οπερέτες και επιθεωρήσεις. Το 1947 έγινε συνθιασάρχης με τη Μαρίκα Κρεββατά και τη Μαρίκα Νέζερ και από το 1955 έως το 1957 με τη Μαρίκα Κρεββατά, τις αδελφές Καλουτά και τη Ρένα Ντορ. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησε η ριζική στροφή του προς τα έργα πρόζας.
Η πρώτη του κινηματογραφική δουλειά χρονολογείται από το 1936, όταν συμμετείχε μαζί με τον πατέρα του στην ελληνοτουρκική παραγωγή «Ο Κακός Δρόμος», σε σκηνοθεσία Μουχσίν Ερτουγρούλ και σενάριο Γρηγορίου Ξενόπουλου. Γνωστός έγινε στα τέλη της δεκαετίας του ‘50 και τη δεκαετία του ‘60, τη χρυσή εποχή του εμπορικού κινηματογράφου στην Ελλάδα. Αξέχαστες έχουν μείνει οι ερμηνείες του στις κωμωδίες της Φίνος Φίλμ «Μία Ιταλίδα από την Κυψέλη» (1968), στο ρόλο του ελληνοαμερικανού Τζον Πάρκερ και «Μια τρελλή τρελλή σαραντάρα» (1966), στο ρόλο του κουφού γαμπρού που τον προξενεύουν στη Ρένα Βλαχοπούλου. Αν και δευτεραγωνιστής, ο Γιώργος Γαβριηλίδης κατάφερνε να κλέβει πάντα κάτι από τη λάμψη των πρωταγωνιστών και να κάνει αισθητή την παρουσία του με το πηγαίο και μεστό παίξιμό του. Ήταν παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό Μαρίκα Κρεββατά (1910-1994), με την οποία έπαιξαν στον κινηματογράφο το ρόλο του ζευγαριού που τσακώνεται, στην ταινία «Η γυναίκα μου τρελάθηκε» (1966). Ο Γιώργος Γαβριηλίδης πέθανε στην Αθήνα στις 23 Ιουλίου 1982, σε ηλικία 74 χρονών.
Φιλμογραφία
Ο αισιόδοξος (1973)[Σαράντης Μιχαλακέας]
Πώς καταντήσαμε, Σωτήρη (1972)
Δυο μοντέρνοι γλεντζέδες (1971) [Αλέξανδρος Σκούρης]
Μια Ελληνίδα στο χαρέμι (1971) [Περικλής Πετρόπουλος]
Ο ακτύπητος χτυπήθηκε (1970)[Ηλίας Παπαμάρκου]
Μια τρελή, τρελή σαραντάρα (1970) [Τζώρτζης Χατζηθωμάς]
Η αρχόντισσα κι ο αλήτης (1969) [κύριος Ευαγγελίου]
Τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι (1969)[Ιπποκράτης]
Ο γόης (1969)... ]Σπύρος Βελίρης, πατέρας δυο ανύπαντρων κοριτσιών]
Η κόμισσα της φάμπρικας (1969)[Ναύαρχος Παπαθανασίου]
Ο παραμυθάς (1969)[Κοσμάς Καραγιώργης]
Η Παριζιάνα (1969)[Κουλουνδρής]
Μια Ιταλίδα απ’ την Κυψέλη (1968)[Τζών Πάρκερ, Γιάννης Μπάρκας]
Οι Μνηστήρες της Πηνελόπης (1968) [Θεόφιλος]
Ο πεθερόπληκτος (1968)
Ο ανακατωσούρας (1967) [διευθυντής εταιρίας πωλήσεως αυτοκινήτων]
Ένας απένταρος λεφτάς (1967)[Μπίρδας]
Μιας πεντάρας νιάτα (1967) [Ανδρέας Αλαφούζος] 
Ο αδελφός μου ο τρελάρας (1966)[Άρης Φαρνέζης]
Φουσκοθαλασσιές (1966) [Mακρής]
Η γυναίκα μου τρελάθηκε (1966) [Σπύρος]
Ο φτωχός εκατομμυριούχος (1965)
Υπάρχει και φιλότιμο (1965) [Kώστας]
Κορίτσια για φίλημα (1965) [Πέτρος Ράμογλου]
Ο μετανάστης (1965)
Υιέ μου, υιέ μου (1965)[Μικές]
Τα δίδυμα (1964) [Πελοπίδας Χατζηφρύδης]
Ο εαυτούλης μου (1964)[Ιωακείμ Δανός]
Ένας βλάκας με πατέντα (1963)
Επτά ημέρες ψέματα (1963)[Τζων]
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963)[πελάτης φωτογραφείου]
Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962)
Εταιρεία θαυμάτων (1962) [μίστερ Τζον]
Κατηγορούμενος ο έρως (1962)
Nόμος 4000 (1962)[καθηγητής γυμνασίου]
Όταν λείπει η γάτα (1962) [κύριος Ζέμπερης]
Λάθος στον έρωτα (1961)[Μενέλαος Λαμπρινός]
Ο Ηλίας του 16ου (1959) [Ορέστης Κωνσταντινίδης]
Ένας Έλληνας στο Παρίσι (1959)
Στουρνάρα 288 (1959)[Θωμάς Ασημομύτης, μπακάλης] 
Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο (1959) [Μαυρομάτης]
Ο άνθρωπος του τρένου (1958)[Ροδόπουλος]
Ένας ήρως με παντούφλες (1958) [κύριος Σταμούλης]
Ο λεφτάς (1958)[Χρύσανθος]
Δελησταύρου και υιός (1958) [Συνταγματάρχης Μαντζάρης]
Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο (1957)[Χαρίλαος]
Κακός δρόμος (1933)
ΑΠΟ ΤΟ https://www.sansimera.gr/

ΠΕΤΡΟΣ ΛΟΧΑΙΤΗΣ

Πέτρος Λοχαΐτης
Ο ηθοποιός Πέτρος Λοχαΐτης (1933- 29 Μαΐου 1976) γεννήθηκε στην Αθήνα και εμφανίστηκε από το 1954 κυρίως σε κωμωδίες του Σακελλάριου.
Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στον Θεολόγο(στο 118ο χλμ της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης) όπου διατηρούσε εξοχικό το 1976, όταν το αυτοκίνητό του συγκρούστηκε σε βράχο. Ετάφη στο Νεκροταφείο των Αγίων Αναργύρων. Ήταν για χρόνια ο πιστός συνεργάτης αλλά και στενός φίλος της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Είχε ένα γιο. Μεγάλη του αγάπη το ποτό, που λέγεται ότι ήταν η αιτία που σκοτώθηκε. Επίσης υπήρξαν τότε φήμες ότι είχε αυτοκτονήσει γιατί είχε συζυγικά προβλήματα με τη γυναίκα του. Ήταν κάτοικος του Κολωνο, στην Αθήνα. Σαν χαρακτήρας ήταν κυκλοθυμικός και δεν τα είχε γενικά ποτέ καλά με τον εαυτό του. Αγαπημένο του χόμπι ήταν να φτιάχνει ξύλινα καραβάκια στο καμαρίνι του. Ο Λοχαΐτης ήταν ένας πολύ καλός ηθοποιός, που δυστυχώς η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι και δεν πρόλαβε να κάνει πράγματα στο κόσμο του θεάτρου. Πολλοί τον θυμούνται στο ρόλο του «μυτόγκα» Νέστορα, του ψευτοντεντέκτιβ και του αρραβωνιαστικού της αδερφής του Παπαμιχαήλ, Φλωρέττας Ζάννα στην ταινία «Αρχόντισσα και ο αλήτης».
Φιλμογραφία
Η δίκη των δικαστών (1974)
Η Αλίκη δικτάτωρ (1972) [ντετέκτιβ πολυκαταστήματος] 

Μπουμ ταρατατζούμ (1972) [Ιαβέριος]
Ένα αστείο κορίτσι (1970)
Η αγάπη μας (1968) [Σταμάτης]
Η αρχόντισα κι ο αλήτης (1968) [Νέστωρ]
Η ζηλιάρα (1968) [Θεοδόσης]
Το κορίτσι του λούνα παρκ (1968) [Βασίλης]
Το πιο λαμπρό αστέρι (1967) [Χάρης]
Ανάμεσα σε δυο γυναίκες (1967)
Διπλοπεννιές (1966)
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966) [Πέτρος Δαράκης]
Ο εξυπνάκιας (1966) [Βασίλης]
Περάστε την πρώτη του μηνός (1965) [πλανόδιος πωλητής]

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Γιώργος Τσιτσόπουλος
Ο Γιώργος Τσιτσόπουλος (1929- 24 Απριλίου 2006) ήταν ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης το 1954. Ξεκίνησε τη θεατρική του καριέρα στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη το 1955. Ο ίδιος συνήθιζε να λέει "Είμαι ο μεγάλος δεύτερος" για το σύνολο σχεδόν των υποστηρικτικών ρόλων του στη θεατρική σκηνή και τον κινηματογράφο. Είχε τιμηθεί με το βραβείο "Κάρολος Κουν" για την ερμηνεία του στο ρόλο του πάστορα Μάντερς στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη "Στη Χώρα Ίψεν" που είχε ανέβει στο Ανοιχτό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου 
Μιχαηλίδη. Σημαντικοί ήταν επίσης και οι ρόλοι του στο τρελλό της "Δωδεκάτης νύχτας" με τον Ευαγγελάτο στο Εθνικό, στον Φιλέα Φονγκ στο "Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες" επίσης με τον Ευαγγελάτο, στο "Βυθό" του Γκόργκι, στο "Ματωμένο γάμο" με τους Μινωτή - Παξινού κ.ά.
Εκτός από το θέατρο, έπαιξε και στον ελληνικό κινηματογράφο και μάλιστα στη χρυσή εποχή του, πάντα σε δεύτερους ρόλους, που τον κατέστησαν και περισσότερο γνωστό, όπως στις ταινίες Ο κύριος πτέραρχος, που ως σμηνίτης ακολουθούσε τα παραγγέλματα του Κ. Χατζηχρήστου, Κάτι να καίει, 
Η Αλίκη στο Ναυτικό, Νύχτα γάμου, Γαμπρός απ΄ το Λονδίνο, Ο ξυπόλητος πρίγκιψ, Ξύπνα Βασίλη, Η Παριζιάνα, Όλγα, αγάπη μου, Τρελοί πολυτελείας, Τρεις κούκλες κι εγώ κ.ά.
Γενικά υπηρέτησε τη θεατρική και κινηματογραφική σκηνή με συνέπεια και ήθος. Κάτοικος Καλλιθέας, ήταν παντρεμένος και είχε ένα γιο. Πέθανε, νικημένος από τον καρκίνο στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών σε ηλικία 77 ετών.

Φιλμογραφία
Όνειρο αριστερής νύχτας (1987)
Θανάσης ο πιο γρήγορος τρελλός / Δικτάτωρ καλεί Θανάση (1973) [Τζον Μπάρκας]
Ο τσαρλατάνος (1973) [Φεσάρας]
Πίσω μου σ' έχω σατανά (1971)
Κατάχρησις εξουσίας (1971)
Διακοπές στο Βιετνάμ (1971) [Λάμπης]
Η παριζιάνα (1969) [Κώστας]
Ξύπνα Βασίλη (1969) [Περικλής]
Ας με κρίνουν οι ένορκοι (1969)[Αλέκος, φίλος Μάρθας]
Το ανθρωπάκι (1969) [σκηνοθέτης]
Η αρχόντισσα κι ο αλήτης (1968) [Ντίνος Ευαγγελίου]
Ο ψεύτης (1968) [επιβάτης πλοίου]
Όλγα αγάπη μου (1968) [Αθανασιάδης]
Το κορίτσι του λούνα παρκ (1968) [Νίκος]
Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα (1968)
Γαμπρός απ' το Λονδίνο (1967) [Διονύσης]
Νύχτα γάμου (1967) [(ξενοδόχος)]
Το πλοίο της χαράς (1967) [Ντίνος] 
Ο ξυπόλυτος πρίγκηψ (1966) [Γιώργος]
Οι θαλασσιές οι χάντρες (1966) [Τζιμ]
Ένα καράβι Παπαδόπουλοι (1966)
Αφήστε με να ζήσω (1965) [Μιχάλης]
Το πρόσωπο της ημέρας (1965) [Κώστας]
Κατάρα με δέρνει βαριά (1965)
Κάτι να καίη (1964) [Λέλος]
Ένας ζόρικος δεκανέας (1964)
Οι φτωχοδιάβολοι (1964) [Στέλιος]
Ο κύριος πτέραρχος (1963) [Βαγγέλης Νταρλάς]
Ο ταυρομάχος προχωρεί!.. (1963)
Το γέλιο βγήκε απ' τον παράδεισο (1963) [Μπιλ Καρύδης]
Τρελλοί πολυτελείας (1963) [Αλέκος]
Νόμος 4000 (1962) [Τάκης Αναγνώστου]
Ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης (1962) [Ανδρέας Νικολόπουλος]
Ο χρυσός και ο τενεκές (1962) [Λάκης]
Οι γαμπροί της Ευτυχίας (1962) [Κούλης Εξαρχόπουλος]
Το ταξίδι (1962) [Κώστας]
Τέρμα τα δίφραγκα (1962)[Τιμ Γροθοκοπάνας,πλασιέ γλυκών και εξάδελφος Ρίτας]
Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961) [Παναγιώτης (Τάκης) Δημητρίου]
Η Λίζα και η άλλη (1961) [ Πάνος]
Κατήφορος (1961) [Σταματάκος]
Ο καλός μας άγγελος (1961) [Τάσος Ναρλής]
Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός (1961) [Ντίμης]
Ο σκληρός άντρας (1961) [Τάκης]
Στρατιώτες δίχως στολή (1960) [Φριτς]
Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος (1960) [Νούλης]
Τρεις κούκλες κι εγώ! (1960) [Φαίδωνας]
Ερωτικές ιστορίες (1959) 
Το αμαξάκι (1957) [Πάνος]
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΘΑΝΟΣ ΤΖΕΝΕΡΑΛΗΣ

Τζενέραλης Θάνος
Γεννήθηκε το 1910.
Σοβαρός με επιβλητική φυσιογνωμία ο Θανάσης ή Θάνος Τζενεράλης, ξεκίνησε από βαθύφωνος του λυρικού θεάτρου, αλλά πολύ σύντομα έδωσε ένα σπουδαίο «παρών» στο ελεύθερο θέατρο και στον ελληνικό κινηματογράφο.
Σπούδασε στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και ξεκίνησε την καριέρα του το 1940 στη Λυρική Σκηνή, όπου και παρέμεινε ως το 1950. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το ελεύθερο θέατρο, με σημαντικότερη συνεργασία το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας (Κ.Θ.Β.Ε.), στο οποίο είχε πολυετή θητεία.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1949 στην ταινία της Φίνος Φιλμ «Τελευταία Αποστολή» για να συνεχίσει τη συνεργασία του με τον Φίνο σε εκλεκτές ταινίες που έγραψαν ιστορία. Στο σύνολο της καριέρας του έπαιξε σε 31 κινηματογραφικές  ταινίες εκ των οποίων οι 12 της Φίνος Φιλμ, στις οποίες και ανέδειξε το ταλέντο του. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν συμπρωταγωνιστής στις περισσότερες ταινίες του Μεγάλου ηθοποιού, Βασίλη Λογοθετίδη.
Οι πλέον χαρακτηριστικοί ρόλοι του ήταν στις ταινίες της Φίνος Φιλμ «Έλα στο Θείο» (1950), «Μια Ζωή την Έχουμε» (1958), «Ηλίας του 16ου» (1959), «Μανταλένα» (1960). Εξαιρετικές ήταν οι ερμηνείες του στις ταινίες «Σάντα Τσικίτα», (1953) και «Δεσποινίς ετών 39» (1954) της Μήλας Φιλμ, καθώς και στην «Κάλπικη Λίρα» της Ανζερβός το 1955.
Μετά τη συμμετοχή του στην ταινία «Μανταλένα» το 1960, εμφανίστηκε ξανά στον κινηματογράφο το 1975 στην ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου «Το Χρονικό μιας Κυριακής».  Από τότε και μέχρι το τέλος της ζωής του αποσύρθηκε εντελώς από τα κοινά.
Έμενε στην Βουλιαγμένη και είχε μια κόρη. Πέθανε στις 5 Μαρτίου 1989 ξεχασμένος αφού ο ίδιος το ήθελε. Κηδεύτηκε χωρίς τη παρουσία ομότεχνού του, στο Α΄Νεκροταφείο.
Φιλμογραφία
Το χρονικό μιας Κυριακής (1975)
Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961) [Ντίνος Ντεκρίσης]
Μανταλένα (1960)[πρόεδρος κοινότητας]
Ο Ηλίας του 16ου (1959) [αξιωματικός υπηρεσίας]
Μια ζωή την έχουμε (1958)[πελάτης τράπεζας]
Ένας ήρωας με παντούφλες (1958)[γιατρός]
Μια λατέρνα, μια ζωή (1958)[γιατρός]
Ο λεφτάς (1958)[δικηγόρος]
Η μοίρα γράφει την ιστορία (1957)[γυναικολόγος]
Της νύχτας τα καμώματα (1957)[Βρασίδας]
Η θυσία της μάνας (1956)[γιατρός]
Η άγνωστος (1956)[γιατρός]
Κάλπικη λίρα (1955)[Τζορτζ Φιλ (Γιώργος Φιλιππόπουλος,
ελληνοαμερικάνος]
Γλέντι, λεφτά κι αγάπη (1955)[Μετοχόπουλο
Δεσποινίς ετών 39 (1954)[Σταμάτης]
Οι παπατζήδες (1954)
Ανοιχτή θάλασσα (1954)[Ντάφης,αξιωματικός Χωροφυλακής]
Σάντα Τσικίτα (1953)[Μάνος Παναγάκος]
Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953)
Ο καπετάν Σοροκάδας (1953)
Το σοφεράκι (1953)[αστυνομικός]
Η αγνή του λιμανιού (1952)
Το στραβόξυλο (1952)
Ο άλλος (1952)
Άγγελος με χειροπέδες (1952)[γιατρός]

Ο γρουσούζης (1952)[Νικολάκης]
Ο φαταούλας (1952)[ιατρός Καρλίδης]

Εκείνες που δεν πρέπει ν`αγαπούν (1951)
Έλα στο θείο (1950)[Ζαφείρης]
Ο μεθύστακας (1950)
Τελευταία αποστολή (1949)

ΑΠΟ ΤΟ http://finosfilm.com/

ΡΙΑ ΔΕΛΟΥΤΣΗ

Ρία Δελούτση
H Ρία Δελούτση (Ελευθερία Ντε Λούτζιο) είναι ηθοποιός του θεάτρου του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Γεννήθηκε στο Άργος Αργολίδας στις 11 Φεβρουαρίου 1944 από πατέρα Ιταλό και μητέρα Ελληνίδα. Στο πρώτο έτος της ηλικίας της η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Στην ηλικία των δεκαπέντε χρόνων - μαθήτρια ακόμα του γυμνασίου - δίνει εξετάσεις σαν εξαιρετικό ταλέντο στο θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ με το έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα Ματωμένος γάμος και περνάει παμψηφεί .
Γράφεται στη σχολή θεάτρου και κινηματογράφου «Λυκούργου Σταυράκου» και σπουδάζει υποκριτική και Δραματολογία. Δάσκαλοί της: Γ. Θεοδοσιάδης, Τίτος Βανδής, Λυκούργος Καλέργης, Στέφανος Ληναίος, Λιάκος Χριστογιαννόπουλος, Τζ. Καρούσος, Γιάννης Βογιατζής. Χορό-Κινησιολογία: Αλίκη Βέμπο. 
Το βάπτισμα της σκηνής το πήρε το 1960 μ' ένα μικρό ρόλο στο έργο "Νυφιάτικο τραγούδi" του Ν. Περγιάλη . Ήταν μια παράσταση της Δραματικής σχολής που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Παρνασσός».
Το 1961 εκλέγεται Σταρ Ελλάς κι αναχωρεί για το Μαϊάμι των ΗΠΑ όπου 
συμμετέχει στο διαγωνισμό τη Μις Υφήλιος και κερδίζει τον τίτλο της «Μις Φιλία». Μετά τα διεθνή καλλιστεία, παρ' όλο που της γίνεται πρόταση να παραμείνει στις ΗΠΑ για να συμμετάσχει σε ταινία του Xόλιγουντ, επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεχίζει τις σπουδές της.
Το 1962 τελειώνει το γυμνάσιο (σημερινό Λύκειο) και συγχρόνως αποφοιτά απ’ τη δραματική σχολή. Δίνει εξετάσεις στην ανωτάτη κρα
τική επιτροπή του Υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων και παίρνει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος της ηθοποιού.
Το επαγγελματικό τη
ς ντεμπούτο στη σκηνή το κάνει το χειμώνα 1962-63 σαν πρωταγωνίστρια του θιάσου «Ιορδάνη Μαρίνου» σε περιοδεία, στο έργο :"Η βροχή" του Σώμερσετ Μομ, στο ρόλο της Σάντυ Τόμσον
Το καλοκαίρι του ’63 περιοδεύει και πάλι σαν πρωταγωνίστρια του θιάσου «Γιώργου Λευτεριώτη» με έργα ξένων και Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων και το χειμώνα του ’63 -64 συνεχίζει σαν πρωταγωνίστρια του θιάσου «Γιάννη Μαλλούχου» σε περιοδεία που ολοκληρώνεται με παραστάσεις στο θέατρο Μετάλλειον (Πάγκράτι) με μεγάλη επιτυχία
Το καλοκαίρι του ’64 συμμετέχει στο έργο των Ιμπροχώρη- Γ. Παπά « Η Ζωντοχήρα» , στο θέατρο «Αναλυτή» με το θίασο της Κάκιας Αναλυτή και του Κώστα Ρηγόπουλου. Ερμηνεύει ένα εντυπωσιακό ρόλο «σουμπρέτας» και παίρνει τις καλύτερες κριτικές απ τους αυστηρούς κριτές της εποχής 

Κατά την πορεία της θεατρικής της διαδρομής στο θέατρο πρόζας, και μετά από παρότρυνση της Σοφίας Βέμπο και του Μίμη Τραϊφόρου,μεταπηδά στην επιθεώρηση όπου και υπηρετεί με επιτυχία.
Παράλληλα με το θέατρο ασχολείται και με τον κινηματογράφο. Έχει γυρίσει τριάντα δύο ταινίες από τις οποίες ξεχωρίζουν: «Βαβυλωνία» ( κινηματογραφική διασκευή και σκηνοθεσία Γ.Διζικιρίκη ) όπου πρωταγωνιστεί,-ερμηνεύοντας το ρόλο της Ιταλιάνας πριμαντόνα-, δίπλα σε καταξιωμένους καλλιτέχνες. «Η Παριζιάνα», σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, «Ο γίγας της Κυψέλης» με τον Νίκο Ρίζο, « Το αφεντικό μου ήταν κορόϊδο » με τον Νίκο Σταυρίδη,Αθήνα, η κλοπή της οδού Σταδίου με το Σωτήρη Μουστάκα κ.ά. Πειραιάς ώρα 7:30 με το Λαυρέντη Διανέλο και την Κάκια Αναλυτή Ξενοδοχείο των παρανόμως κι άλλες. Εν συνεχεία λαμβάνει μ
έρος σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές καθώς και σε θεατρικά του ραδιοφώνου.
Έχει ερμηνεύσει έργα των : Ευριππίδη , Σώμερσετ Μόμ, Τσέχωφ, Τουργκένιεφ, Πρίσλεϋ , Αρμπούζοφ, Λόρενς, Κορρέ, Στίβενς, Ν. Τσιφόρο, Τ. Μωραϊτίνη, Άννινο, Δ. Ψαθά, Σ. Φωτιάδη, Τραϊφόρο, Βασιλειάδη, Σπυρόπουλου, Ασημακόπουλο κ.ά
Έχει παίξει με όλους τους καταξιωμένους συναδέλφους της, όπως οι : Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Γιώργος Κωνσταντίνου, Διονύσης Παπαγιανόπουλος, Παντελής Ζερβός, Δημ. Παπαμιχαήλ, Αλέκος Λειβαδίτης, Μίμης Φωτόπουλος, Στ. Παράβας, Κούλης Στολίγκας, Γιάννης Γκιωνάκης, Κώστας Χατζηχρίστος, Θανάσης Βέγγος, Σωτήρης Μουστάκας, Ρένα Βλαχοπούλου, Ρένα Ντόρ, Άννα Καλουτά, Μαίρη Αρώνη, Σμάρω Στεφανίδου και όλους, γενικά, τους συναδέλφους της, φιρμάτους και μη
Το 1970, παράλληλα με το θέατρο, εμφανίζεται σε ρεβύ της κοσμικής ταβέρνας «Παλιά Αθήνα» με 
τους: Ρένα Βλάχοπούλου, Κλειώ Δενάδρου, Γιάννη Φλερύ- Λίντα Άλμα και ορχήστρα Λυκούργου Μαρκέα. (σε σατυρικό ντουέτο με τη Μάρω Γραυλιώτου)
Συμμετέχει, με επίκαιρα επιθεωρησιακά νούμερα, στα μοδάτα αναψυκτήρια της εποχής όπως: "Πεδίον Άρεως" του Γ. Οικονομίδη, "Άκρον", "Ερμής", "Βέρα", "Άλσος Φιλαδελφείας" , δίπλα στα φιρμάτα ονόματα του πενταγράμμου
Το 1982 ασχολείται επαγγελματικά και με το τραγούδι. Τραγουδά στις κοσμικές ταβέρνες « Πλακιώτικο Σαλόνι, Μοστρός, Κόπα καμπάνα, Φωλία, 
Κυκλάμινο , Γοργόνα, Ελαφοκυνηγός, Νέα Αθηναία κ.λ.π»
Κάνει ένα δίσκο με τίτλο: «Όταν χάνεται μια αγάπη» και παράλληλα δημιουργεί (μαζί με άλλους τέσσερις συναδέλφους της) τη δισκογραφική εταιρία «Εμ - Πι - Ες - Ντι –Πι» η οποία δεν ευδοκιμεί και κλείνει.
Έχει τρα
γουδήσει μαζί με μεγάλα ονόματα όπως: Τζίμης Μακούλης, Κλειώ Δενάρδου, Μαίρη Λίντα, Άντζελα Ζήλεια, Σάκη Παπανικολάου, Χ. Λαμπράκη κ.ά.
Επίσης έχει περιόδευσε στην Κύπρο με το θίασο του Ντίνου Ηλιόπουλου
, και στη Γερμανία με το μουσικό θίασο « Χαρούλας Λαμπράκη»
Το 1999, αποσύρεται από την ενεργό δράση, μετά από δική της επιλογή
Είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό Βαγγέλη Πλοιό απ' το 1970 {τους πάντρεψε ο συνάδελφος και φίλος τους Σταύρος Παράβας } κι έχουν ένα γιο, το Γιώργο, ηλεκτρονικός στο επάγγελμα. Τον Απρίλιο του 2007 ήρθε στον κόσμο κι ο 
Βαγγελάκης τζούνιορ, το πρώτο τους εγγόνι. Η 
μοίρα "κτύπησε" αυτό το ευτυχισμένο ζευγάρι με τον τραγικό θάνατο του γιου τους -38 ετών- που συνέβη το πρωί τις 21/06/2010, καθώς πήγαινε στη δουλειά -ηλεκτρονικός στην ΕΡΤ-με τη μηχανή του. Εκτός από τους δύστυχους γονείς άφησε πίσω του την τριαντάχρονη σύζυγό και τα δυο μωρά του.
Φιλμογραφία
Η κόμισσα της Κέρκυρας (1972) [Αλίντα Ρίτσι]
Το ξενοδοχείο των διεφθαρμένων (1972) [Σούζυ]
Βαβυλωνία (1970) [Ροζίνα]
Η τύχη μου τρελάθηκε... (1970) [Μαρίνα Χατζησκουριά]
24 ώρες ζωντοχήρα (1969)
Η παριζιάνα (1969) [Πόπη]
Ο θαυματοποιός (1969)
Παιδί μου, αγάπη μου (1969)
Το Αφεντικό μου ήταν Κορόιδο (1969)
Ξύπνα κορόιδο... (1969) [Λιάνα]
Αθήνα η Κλοπή της Οδού Σταδίου (1968) [Μαριάνα]
Ο γίγας της Κυψέλης (1969) [Κλάρα]
Ο μπούφος (1968) [Ντόρα]
Οι μνηστήρες της Πηνελόπης (1968) [Λόλα]
Βίβα Ρένα (1967)
Η Χαρτορίχτρα (1967)
Πειραιάς, ώρα 7:30 (1967)
Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000 (1967) [Ντόρα]
Γαμπρός απ' το Λονδίνο (1967) [φίλη Μπέτυς]
Δημήτρη μου Δημήτρη μου (1967)
Ο μόδιστρος (1967)
Η 7η ημέρα της δημιουργίας (1966) [γραμματέας τσιμεντοβιομηχανίας]
Φουσκοθαλασσιές (1966) [Αρτεμιάδου]
Ο νόθος (1964)ΩΣ ΡΙΑ ΔΕΛΕΤΣΗ
Ο άσωτος (1963)
Το παιδί του μεθύστακα (1961)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.facebook.com/ria.deloutsi