ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΧΟΡΕΥΤΕΣ, ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ''ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ''
Κάποιες σελίδες, αντιγράφουν τις αναρτήσεις μου χωρίς να αναφέρουν από που βρήκανε τα στοιχεία τους. Εγώ πάντα μα ΠΑΝΤΑ αναφέρω τις πηγές μου--εαν τυχόν το έχω πάρει από κάπου.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ...

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

ΚΙΚΗ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Κική Σπυροπούλου
Φιλμογραφία
Κατρακύλισμα... στο βούρκο (1962)
Χάιδω (1967)
Ελπίδες που ναυάγησαν (1968) [Σόφη]

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

ΕΛΕΝΗ ΔΑΚΟΡΩΝΙΑ

Ελένη Δακορώνια
Και ως Λένα Δακορώνια. Γεννήθηκε το 1944. Ηθοποιός που ''έδωσε τη φωνή της'', σε πολλούς ήρωες κινουμένων σχεδίων. Σύζυγος του Τάσου Μασμανίδη.
Φιλμογραφία
Αποστολή θανάτου (1968)
Αργυρώ η προδομένη τσελιγκοπούλα (1968)
Ο ναύτης του Αιγαίου (1968)[Λιάνα]
Ωραία Αιγιώτισσα (1968)
Βαριά κατάρα ο διχασμός (1968)
Το... θύμα (1969)[Σοφούλα]
Σάρκα με σάρκα (1970)
Τα ομορφόπαιδα!.. (1971)
Καυτά ψυχρά κι ανάποδα (1971)[Τούλα]
Βήματα της φωτιάς (1971)[Ελένη Μαρά]
Λυσιστράτη (1972)
Στον ίλιγγο της αμαρτίας (1972)
Ελευθερία ή θάνατος (1972)
Ερωτικές στιγμές (1972)[Νέλλη]
Ο αισιόδοξος (1973)
Γυμνοί στο χιόνι (1974)

ΝΙΚΟΣ ΦΛΟΚΑΣ

Νίκος Φλόκας
Φιλμογραφία
Η κυρά μας η μαμμή (1958)
Αστέρω (1959)
Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο (1959)
Μανταλένα (1960)
Στην πόρτα της κολάσεως (1960)
Η νύφη τό σκασε... (1962)
Φτωχός αλλά τίμιος (1965)
Τζένη Τζένη (1965)

ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μαρία Γιαννακοπούλου
Η Μαρία Γιαννακοπούλου ήταν ηθοποιός, παλιά καρατερίστα του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε το 1918 στην Αθήνα και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο 1938 με το θίασο του Βασίλη Αργυρόπουλου στο έργο Όταν η σύζυγος κυβερνά. Σημαντικούς ρόλους είχε επίσης στον κινηματογράφο, στις ταινίες Ο μεθύστακας το 1950 στο ρόλο της μητέρας του Χορν και στην Μανταλένα στο ρόλο της γιαγιάς της Βουγιουκλάκη όπου εμφανίζεται για λίγο. Έπαιξε στο "Θέατρο Τέχνης" στη "Φαλακρή Τραγουδίστρια" του Ε. Ιονέσκο το 1961. Πέθανε σε ηλικία μόλις 49 ετών από καρκίνο τον Ιούλιο του 1967.
Φιλμογραφία
Ο μεθύστακας (1949) [Ελένη Μπακά]
Μανταλένα (1960)

ΒΑΣΩ ΜΑΝΩΛΙΔΟΥ

Βάσω Μανωλίδου
Η Βάσω Μανωλίδου του Παναγιώτου (Αθήνα, 1912 - 11 Αυγούστου 2004) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1912 (ή 1917). Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στο Ελληνικό Ωδείο. Το 1932 εμφανίστηκε για πρώτη φορά με το Εθνικό Θέατρο στον «Έμπορο της Βενετίας» του Σαίξπηρ και συνέχισε στο ίδιο θέατρο (1932-1943), (1950-1951) και από το (1955 μέχρι το 1980). Το 1939 υποδύθηκε το ρόλο της Οφηλίας στην παράσταση του Άμλετ του Σαίξπηρ στην Αγγλία και στη συνέχεια επέστρεψε με ελληνικούς θιάσους στην Ελλάδα.
Ερμήνευσε τους βασικότερους ρόλους σε πλείστα θεατρικά έργα όπως κατά σειρά: "Θυσία του Αβραάμ", "Φυντανάκι", "Βασιλιάς Λήρ", "Ταπεινοί και καταφρονεμένοι", "Φάουστ", "Γλάρος", "Ρωμαίος και Ιουλιέτα", "Πειρασμός", "Άμλετ", "Καίσαρ και Κλεοπάτρα", "Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα" κ.ά.
Συνεργάσθηκε επίσης ως συνθιασάρχης με τους Παππά, Δενδραμή, Βεάκη, Μαίρη Αρώνη και Δημήτρη Χορν. Επίσης στα θέατρα «Κοτοπούλη» και «Μουσούρη». Με τη Βάσω Μανωλίδου συνεργάστηκαν επίσης πολλοί σκηνοθέτες όπως ο Aλέξης Σολωμός, ο Tάκης Mουζενίδης, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Αλέξης Μινωτής. Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες: Eξω φτώχεια του Δημ. Γαζιάδη (1932) και Tο σταυροδρόμι του πεπρωμένου του Tζ. Mπερνούτσιο (1954).
Πραγματοποίησε καλλιτεχνικές περιοδείες στην Κωνσταντινούπολη, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Ήταν ξαδέρφη της Mαίρης Aρώνη. Της απονεμήθηκε ο Xρυσός Σταυρός Eποποιίας και ο Tαξιάρχης του Tάγματος του Φοίνικος.
Η Βάσω Μανωλίδου μιλούσε επίσης γαλλικά και αγγλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Παλαιού Φαλήρου. Πέθανε στις 11 Αυγούστου του 2004 και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Η Βάσω Μανωλίδου θεωρούταν η τελευταία από τους μεγάλους του ελληνικού θεάτρου.
Φιλμογραφία
Έξω φτώχεια (1931)
Το σταυροδρόμι του πεπρωμένου (1954)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.ishow.gr/

Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Κώστας Πομόνης(Πομώνης)
Ηθοποιός του μουσικού θεάτρου. Γεννήθηκε στη Ρωσία 1888 και πρωτοεμφανίστηκε στο ελληνικό θέατρο το 1921 και αφοσιώθηκε στην οπερέτα και την επιθεώρηση. Υπήρξε διοικητικός υπάλληλος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και στο Άρμα Θέσπιδος. 
Φιλμογραφία
Φίλησε με Μαρίτσα (1931)
Οι απάχηδες των Αθηνών (1930)
Παιδιά της Αθήνας (1947)
Μια ζωή ξαναρχίζει (1947)
Οι απάχηδες των Αθηνών (1950)
Ματωμένα Χριστούγεννα (1951) [γιατρός]
Τα τέσσερα σκαλοπάτια (1951)
Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται (1953)[στρατηγός]
Νυχτερινή περιπέτεια (1954)
Στέλλα (1955)[πατέρας του Αλέκου]
Ιστορία μιας κάλπικης λίρας (1955)
Δολλάρια και όνειρα (1956)
Ο ζηλιαρόγατος (1956)[Πίπης Πιπινόπουλος, σταφιδέμπορος]
Τζιπ περίπτερο κι αγάπη (1957)[Αθανασέας]

ΗΡΩ ΧΑΝΤΑ

Ηρώ Χαντά 
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1911. Διακεκριμένη ηθοποιός και τραγουδίστρια του μουσικού θεάτρου (μέτζο-σοπράνο). Κόρη του ηθοποιού Σπ. Χαντά υπήρξε επί σειρά ετών δημοφιλέστατη πρωταγωνίστρια και θιασάρχης. Έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε ηλικία 13 ετών στην επιθεώρηση «Πρωτευουσιάνα» του Αιμ Δραγάτση (Θέατρο «Κεντρικόν») και τον επόμενο χρόνο έπαιξε με το Θίασο της Μ. Κοτοπούλη στο "Κουρέλι" του Νικοντέμι (1925). Με τον ίδιο θίασο εμφανίστηκε στον "Ριχάρδο Γ'" του Σαίξπηρ. Το 1928 μεταπήδησε στο μουσικό θέατρο και σημείωσε μεγάλη επιτυχία ως πρωταγωνίστρια σε οπερέτες και επιθεωρήσεις. Η πρώτη της εμφάνιση στην οπερέτα ήταν στο Θέατρο «Παπαϊωάννου» (με τον ίδιο τον Παπαϊωάννου) στη "Φρασκουΐτα" του Λέχαρ. Παρέμεινε 5 χρόνια στον ίδιο θίασο, παίζοντας οπερέτες Ελλήνων και ξένων μουσουργών («Κρυφό Ρομάντσο» και «Ξανθή, μελαχροινή» του [Λιτόχωρο, Δημοτική Χορωδία" Ιωάννης Σακελλαρίδης"Λιτόχωρο, Δημοτική Χορωδία"Ιωάννης Σακελλαρίδης"Θ. Σακελλαρίδη], «Γυναίκα με τα ούλα της» του Κράους, «Ησαΐα χόρευε» του Στ. Μάστορα, κ.λπ.). Το 1932 παίζει την μεγάλη επιτυχία του Χρ. Χαιρόπουλου "Γυναίκες... Γυναίκες...", που ήταν και προσωπική της επιτυχία. Με δικό της Θίασο και συμπρωταγωνιστή τον Π. Οικονόμου παίζει διάφορα μουσικά έργα στο «Κεντρικόν» (1934-36). Με τον ίδιο «παρτεναίρ» είχε προηγουμένως ερμηνεύσει τη Μίρκα στον «Βαρκάρη του Βόλγα» (των Σ. Ποταμιάνου-Α. Μαστρεκίνη). Το 1936, και για ένα χρόνο, διέκοψε τις εμφανίσεις της και σπούδασε οπερέτα στο "Τεάτερ αν ντερ Βιν" της Βιέννης. Μεταπολεμικά (1946) εμφανίστηκε ως συνθιασάρχις στο Θέατρο «Απόλλων» (με Κ. Στολίγκα, Λ. Σκορδούλη και καλλιτεχνικό δ/ντή τον Ν. Μηλιάδη) τραγουδώντας στις οπερέτες: «Ο χορός της τύχης», «Θέλω να τον δω» και «Σφάλματα κοριτσιών». Η τελευταία εμφάνισή της στην οπερέτα έγινε το 1949 στο Θέατρο «Γκλόρια» («Γλυκειά Νανά» του [Λιτόχωρο, Δημοτική Χορωδία" ΙωάννηςΣακελλαρίδης"Λιτόχωρο, Δημοτική Χορωδία"ΙωάννηςΣακελλαρίδης"Θ. Σακελλαρίδη]). Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας της έκάνε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό (Αγγλία,Γαλλία, Αφρική) και έδωσε κατά διαστήματα αρκετές παραστάσεις για τον Ελληνισμό της Κων/πολης και της Αιγύπτου. Έδωσε επίσης πολλά ρεσιτάλ ελαφράς μουσικής στις ελλ. Παροικίες. Σε νεαρή ηλικία έγραψε διηγήματα (που δημοσιεύθηκαν στις εφημερίδες "Ακρόπολις", "Εμπρός",κ.λπ..). Αξιομνημόνευτο και το ότι υπέστη επανειλημμένες διώξεις για τα αριστερά της φρονήματα. Αποσύρθηκε του θεάτρου το 1954. Πέθανε στην Αθήνα στις 4 Ιανουαρίου 1995.
Φιλμογραφία
Διπλή θυσία (1945)
Στο κατώφλι της αμαρτίας (1961)

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

ΖΩΗ ΒΟΥΔΟΥΡΗ

Ζωή Βουδούρη
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1917. Κόρη του Λέοντα (Τάκη) Βουδούρη. Πέθανε στις 4 Μαίου2013.
Φιλμογραφία
Θύελλα στο φάρο (1950)
Όταν το μίσος κυβερνά (1959)[Τασία/καμαριέρα]
Ο μαγκούφης (1962)
Είναι σκληρός ο χωρισμός (1963)
Μάνα γιατί με γέννησες (1963)
Έτσι ήταν η ζωή μου (1963)
Ο διαιτητής (1963)
Κουράστηκα να σ' αποκτήσω (1963)
Έκλεψα τη γυναίκα μου (1964)[μητέρα Κυριακίδου] ΩΣ ΖΩΗ ΒΕΔΟΥΡΗ
Με λύγισε η φτώχεια (1964)
Ευχή και κατάρα (1964)
Φεύγω με πίκρα στα ξένα (1964)
Χωρίς γονείς κι αδέλφια (1964)
Η αστεφάνωτη (1964)
Διψασμένη για αγάπη (1965)
Μια γυναίκα χωρίς ντροπή (1965)
Το κορίτσι με τα βουρκωμένα μάτια (1966)
Πειραιάς ώρα 07.30 (1967)
Ανοιχτή επιστολή (1968)
Ψυχραιμία Ναπολέων (1968)
Η μοίρα μιας γυναίκας (1968)
Μια βοσκοπούλα αγάπησα (1971)
Τα χρόνια της οργής (1973)
Η αλήθεια είναι πικρή (1974)
Παραγγελιά (1980)
Οι απέναντι (1981)
Ο άγιος Πρεβέζης (1982)[θεία]
Το φράγμα (1982)
Ο ρεπόρτερ (1982)
Ταξίδι στην πρωτεύουσα (1982)
Καμικάζι τσαντάκιας (1982)
Ο ζιγκολό της Αθήνας (1982) [θεία]
Στη ζούγκλα της Αθήνας (1982)
Φυλακές ανηλίκων (1982)
Το ψώνιο (1983)
Χωρίς μάρτυρες (1983)
Σιδηρά κυρία (1983)
Εις μνήμην Χάρρυ Κλυνν (1984)
Όταν οι ρόδες χορεύουν (1984) [σύζυγος Αντώνη]
Μπορούμε και κάτω απ’ τα θρανία (1985)
Ο υπηρέτης (1985)
Τα παιδιά του Κρόνου (1985)
Πήρες πτυχίο; (1985)
Παγκόσμια κυβέρνηση (1985)
Τόπος (1985) [Μανιώ]
Made in Greece (1988)
Εξάρχεια ώρα 12 (1988)
Οι αδίστακτοι (1988) [(γιαγιά)]
Αθηναίοι (1990)
Βιοτεχνία ονείρων (1990) [7η πελάτισσα]
Η καρδιά του πατέρα (1990) [(θεία)]
Ζωή χαρισάμενη (1993)
Το φτερό της μύγας (1995)
Peppermint (1999) [Βενετία]
Safe sex (1999)[πεθερά]
Θηλυκή εταιρεία (1999) [μητέρα Λάμπρου]
Ένας & ένας (2000) [Βασιλική]
Εφήμερη πόλη (2000)
... κι αύριο μέρα είναι (2001) [Γιώτα]

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΡΒΕΛΑΣ

Λεωνίδας Καρβέλας
Φιλμογραφία
Έκλεψα τη γυναίκα μου (1964) [(μικρός) Τάκης]
Ο καταφερτζής (1964) [(μικρός)]

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΦΡΑΓΚΕΔΑΚΗΣ

Βασίλειος Φραγκεδάκης
Φιλμογραφία
Η φλόγα της ελευθερίας (1952)
Από έξι μείναμε δυο (1953)
Το ξυπόλυτο τάγμα (1953) [Ανδρέας]
Ανοιχτή θάλασσα (1954)[Νικολός,σακάτης-πρώην δύτης]

ΚΑΙΤΗ ΛΥΔΟΥ





Νταντά με το ζόρι (1959)

Ο καλός μας άγγελος (1961) [Πόπη]
Άγγελοι του πεζοδρομίου (1962)
Αμαρτίες γονέων (1963)

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

ΡΕΝΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ

Ρένα Στρατηγού
Η Ρένα (Ουρανία) Στρατηγού (Αθήνα, 1929 - Αθήνα, 16 Μαρτίου 2014) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός. Αδέρφια της ήταν ο Στέφανος Στρατηγός, η Αλέκα Στρατηγού και η Στέλλα Στρατηγού, ενώ είχε και ακόμη μία μικρότερη αδερφή, την Ίκλενα, η οποία πέθανε σε μικρή ηλικία. Άρχισε να εμφανίζεται με τον οικογενειακό θίασο του πατέρα της, Βασίλη Στρατηγού. Έγινε μέλος του Σ.Ε.Η. στις 10 Οκτωβρίου 1947 και το 1950 συμμετείχε στο θίασο του Θεάτρου "Βέμπο". Έπαιξε στην επιθεώρηση των Μίμη Τραϊφόρου-Γιώργου Γιαννακόπουλου "Βίρα τις άγκυρες", όπου μαζί με τις αδερφές της Αλέκα και Στέλλα, ερμήνευσε το γνωστό τραγούδι "Παλιοζωή, παλιόκοσμε και παλιοκοινωνία" σε νούμερο της παράστασης. Δεν παρέμεινε για μεγάλο διάστημα στο θέατρο. Τον Ιούλιο του 2013 και κατόπιν επίσκεψής της στο "Σπίτι Του Ηθοποιού", όπου φιλοξενείτο ο πρώην κουνιάδος της Ανδρέας Μπάρκουλης, έσπασε τον ώμο της και μεταφέρθηκε στον Ευαγγελισμό. Ανάρρωσε σύντομα και επανήλθε στο σπίτι της, στο Περιστέρι, όπου ζούσε απομονωμένη. Απεβίωσε στην Αθήνα, στις 16 Μαρτίου 2014, και κηδεύτηκε την επόμενη μέρα στο νεκροταφείο Ζωγράφου.
Φιλμογραφία
Ο μεθύστακας (1949) [Ντόλυ]
Ούτε γάτα ούτε ζημιά (1954) [Λολότα]
Χαρούμενο ξεκίνημα (1954) [Φρόσω]
Χαλιμά (1954)
Νύχτες της Αθήνας (1954)[Μίτση] 
Πιάσαμε την καλή (1955) [Ελένη Σουρταφέρτα]
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΚΟΣ

Γιώργος Νάκος
Από τους αυθεντικότερους ερμηνευτές δημοτικών τραγουδιών και ηθοποιός του μουσικού Θεάτρου. Γεννήθηκε το 1908 στο Βουνέσι (σήμερα Μορφοβούνι Καρδίτσας) και έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια διότι ο πατέρας του Μιχάλης πέθανε το 1913. Η χήρα Νάκου με τα δυο παιδιά της, το Γιώργο και το Χρήστο, εγκαταστάθηκε στο πατρικό της, στα Φάρσαλα. Από μικρός αναγκάστηκε να δουλέψει, παραμελώντας το σχολείο. Δούλεψε ως καρροποιός μέχρι το 1926, οπότε πήγε στην Αθήνα και δούλεψε σε ταβέρνα ως βοηθός. Το 1927 παρουσιάστηκε στο Στρατό και υπηρέτησε ως προστάτης οικογενείας για οκτώ μήνες, ενώ μετά κατατάχθηκε στην Αστυνομία και συγκεκριμένα στην Αγορανομία Αθηνών. Παντρεύτηκε και απόκτησε δύο παιδιά, το Μιχάλη (1935) και τον Σόλωνα (1937) το παιδί σκοτώθηκε από ατύχημα στα χρόνια της Κατοχής. Τραγουδούσε ερασιτεχνικά στις ταβέρνες και σιγά – σιγά έγινε γνωστός. Σαν γλεντζές που ήταν έκανε ζωή άρχοντα - ρεμπέτη και όχι αστυνομικού, τραγουδώντας κρυφά από την υπηρεσία του. Το 1935 κυκλοφορεί από την Colubia το κλέφτικο «Μωριάς», αναγνωρίζεται η μεγάλη αξία του και καθιερώνεται. Από τα μαγαζιά της Αθήνας δέχεται πολλές προτάσεις και διαπρέπει ως τραγουδιστής δημοτικών και αμανέδων. Μεταξύ των άλλων εργάστηκε στην περίφημη ταβέρνα του Πίκινου όπου τραγουδούσε και ρεμπέτικα, χωρίς ωστόσο ποτέ να ηχογραφήσει. Συνεργάστηκε με πολλούς γνωστούς τραγουδιστές, όπως είναι η Ρόζα Εσκενάζυ, η Ρίτα Αμπατζή, ο Κώστας Ρούκουνας, η Μαρίκα Πολίτισσα, ο Στέλιος Κηρομύτης, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, ο Στ. Καζαντζίδης και άλλους μεγάλους της εποχής.H ζωή του Νάκου αλλάζει με αφορμή ένα τυχαίο περιστατικό, το 1937 οπότε παραιτείται από την Αστυνομία για να ασχοληθεί με το μουσικό θέατρο.  Σε μια ταβέρνα ο Νάκος  τελών σε κατάσταση ευθυμίας, μιμούνταν γνωστό μπεκρή της αθηναϊκής αγοράς. Εκεί έτυχε να τρώει ο γνωστός θιασάρχης Μακέδος, ο οποίος ευρισκόμενος σε αδιέξοδο (διότι είχε τσακωθεί με τον Ορέστη Μακρή που έπαιζε το ρόλο του μεθύστακα) πρότεινε στο Νάκο να αναλάβει το ρόλο. Έτσι, ο Νάκος βρέθηκε να κάνει στο θέατρο τον μπεκρή, ενώ παράλληλα τραγουδούσε δημοτικά και ρεμπέτικα τραγούδια, για πολλά χρόνια και με διάφορους θιάσους στην Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη στην οποία πέρασε αρκετό καιρό. Το 1941 μέσω της Πόλης περνά στη Συρία και από εκεί στην Αλεξάνδρεια, όπου κατατάσσεται στο ψυχαγωγικό τμήμα του Στρατού, όπου ήταν η  Σοφία Βέμπο, με την οποία συνεργάστηκε για πολλά χρόνια αργότερα. Ως ηθοποιός συναγωνίζεται με επιτυχία τον Μακρή στο ρόλο μπεκρή, αλλού κάνει το βλάχο, ενώ ως τραγουδιστής είναι μοναδικός.Από το 1951 μέχρι και το 1977 συνεργάστηκε με μεγάλους θιάσους και ηθοποιούς, όπως είναι η Μαρίκα Νέζερ, ο Φωτόπουλος, ο Αυλωνίτης, ο Λάσκος, η Ζωζώ Σαπουτζάκη, ο Α. Μπάρκουλης, ο Γ. Μιχαλόπουλος, κ.ά.. Το 1976 εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά «το παλιό το κατοστάρι» ενώ ένα χρόνο αργότερα (1977) με το θίασο του Κ. Βουτσά, οπότε και αποσύρθηκε οριστικά. Ταξίδεψε με θιάσους ταξίδεψε εντός και εκτός Ελλάδος, όπως Κωνσταντινούπολη, Καναδά, Αμερική, Κύπρο, κλπ. Κοινωνικός τύπος όντας, γνώρισε πολλούς ανθρώπους και όχι μόνο από τον στενό καλλιτεχνικό χώρο, όπως φαίνεται από φωτογραφίες με τον Ωνάση, ή την Γκρέτα Γκάρμπο (!) Το 1977 -8 συμμετέχει στην τηλεοπτική παραγωγή «το παλιό το κατοστάρι» όπου παίζει – τι άλλο; - το μεθυσμένο. Ο Νάκος είχε σπάνια φωνή, ωστόσο η μεταπήδηση στο Θέατρο, στέρησε το Δημοτικό τραγούδι από την απαράμιλλη ερμηνεία του. Η δισκογραφική του παραγωγή περιορίζεται σε κατά τι λιγότερο από 30 τραγούδια από αυτά δύο είναι σχετικά με το ρόλο του μπεκρή. Τα δημοτικά συμπεριλήφθηκαν σε ειδικές εκδόσεις (επιλογές) αυθεντικών ερμηνευτών και κυκλοφόρησαν σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική. Έζησε ως πραγματικός ρεμπέτης, χαρίζοντας απλόχερα το ταλέντο του και τη ζωή του. Πέθανε στην Αθήνα στις 6 Ιανουαρίου 1981, ξεχασμένος από όλους. Η μόνη αναφορά στην προσωπικότητα και το έργο του έγινε σε ραδιοφωνική εκπομπή του Γ. Παπαδάκη όπου μίλησε ο ανιψιός του Δημήτρης Κατοίκος. Λίγα χρόνια μετά στο περιοδικό «Γνώση και  Γνώμη της Καρδίτσας» τομ. 5/1986, δημοσιεύτηκε εργασία του Κλεομένη Καλυβιώτη. Πρώτη φορά εκδήλωση για το Νάκο έγινε στη γενέτειρά του, το Μορφοβούνι Καρδίτσας, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του πραγματοποιήθηκε ειδική εκδήλωση τιμής και μνήμης για το Γιώργο Νάκο, την οποία οργάνωσε η Εταιρεία Σύγχρονης Πολιτιστικής Ανάπτυξης στις 10/8/2008.
Φιλμογραφία
Οι παπατζήδες (1954)
Θανασάκης ο πολιτευόμενος (1954)
Ο αδελφός μου ο τροχονόμος (1963)
Ο κατήφορος μιας ορφανής (1963)
Κόσμος και κοσμάκης (1964)
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963)
Σε ποιον να πω τον πόνο μου (1964)
Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο (1970)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.espamko.gr/

ΒΙΚΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Βίκυ Κωνσταντοπούλου
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934. Τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.Στα μέσα της δεκαετίας του '60 επέλεξε να αφήσει οριστικά το Θέατρο και τον Κινηματογράφο. Πέθανε στις 24 Απριλίου 2007.
Φιλμογραφία
Γκόλφω (1955)
Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο (1955)
Θυσία της μάνας (1956)
Η κυρά μας η μαμμή (1958)
Νταντά με το ζόρι (1959)
Ο Ηλίας του 16ου (1959)
Οι δοσατζήδες (1959)
Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο (1959)


Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Κώστας Παπακωνσταντίνου
Φιλμογραφία
Αντιγόνη  (1961)Αλίμονο στους νέους (1961)[υπάλληλος ανθοπωλείου]
Μικρές Αφροδίτες  (1963) [Λύκας]
Η Κύπρος στις φλόγες (1964)
Ανήσυχα νιάτα  (1963)
Αλύγιστη στη ζωή (1964) [Αλέκος]
Έχω δικαίωμα να σ`αγαπώ  (1966) [Τέλλης]  
Όταν τα ψάρια βγήκαν στη στεριά (1967) [Μανωλιός]
Οικογένεια Χωραφά (1968)[Πιτ]
Φοβάται ο Γιάννης το Θεριό... (1969)  

ΛΟΥΚΑΣ ΜΥΛΩΝΑΣ



Λουκάς Μυλωνάς
Γεννήθηκε το 1902. 
Ηθοποιός και ονομαστός θιασάρχης περιοδευόντων θιάσων. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στην αυτοσχεδιαστική κωμωδία («νούτικη»). Στη διάρκεια της Κατοχής εγκαταστάθηκε με θίασό του στη Λάρισα και περιόδευε σε όλη τη Θεσσαλία. Το καλοκαίρι του 1961 περιόδευσε σε ελληνικές πόλεις, με ρεπερτόριο πρόζας και μουσικού θεάτρου. Το 1965 εμφανίστηκε με θίασό του στο Θέατρο «Ορφεύς» Πατρών, παίζοντας ηθογραφίες, οπερέτες και επιθεωρήσεις καθώς και δικές του κωμωδίες. Το 1967, στο ίδιο Θέατρο, ανέβασε πολλές οπερέτες και επιθεωρήσεις.
Φιλμογραφία
Η ιστορία της κάλπικης λίρας (1955)[δικηγόρος Διανέλλου]
Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960)[στο καφενείο]
Ζητείται ψεύτης (1961)[στη συγκέντρωση των εφαπλωματοποιών]
Εμείς τα μπατιράκια (1963)[πελάτης κτηματομεσιτικού γραφείου]
Επιστροφή (1965)[ταβερνιάρης]
Ο Μελέτης στην Άμεση Δράση (1966)[ταβερνιάρης]
Ο παπατρέχας (1966)[υποψήφιος γαμπρός]
Ο μπαμπάς μου ο τέντι μπόις (1966)
Αχ και νά΄μουν άντρας (1966)[περαστικός]
Ένας κλέφτης με φιλότιμο (1968)[καλεσμένος σε πάρτι]
Δυο έξυπνα κορόιδα (1971)[υποψήφιος γαμπρός]
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ www.retrodb.gr

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Κώστας Πολίτης
Φιλμογραφία
Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ (1970)
Έμπαινε Μανωλιό (1970)
Η ταξιτζού (1970)
Ο νάνος και οι 7 χιονάτες (1970)
Στη μάχη της Κρήτης (1970)
Κάθε ναυάγιο και μια κόλαση (1971)
Αέρα αέρα αέρα (1972)
Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας (1976) [[α]]
Η ηλικία της θάλασσας (1978)
Καθένας με την τρέλλα του... (1980)
Ο ποδόγυρος (1980)
Η γραβάτα (1991)
Ο χάρος βγήκε παγανιά (2003)

ΛΙΛΑ ΔΡΟΥΤΣΑ

Λίλα Δρούτσα
Eπίσης και ως Λιλή Δρούτσα
Η Λίλα Δρούτσα γεννήθηκε στην Αθήνα. Τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Έπαιξε θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση. Για τρία χρόνια έμεινε στη Θεσσαλονίκη, όπου είχε τη διεύθυνση του ψυχαγωγικού προγράμματος ραδιοφωνικού σταθμού. Γράφει εδώ και πολλά χρόνια, κυρίως σενάρια για την τηλεόραση. Έχει συνεργαστεί με τα κανάλια ΝΕΤ, ΜΕGΑ, ΑΝΤ-1, ΑLPHΑ, SΤΑR. Έχει κυκλοφορήσει δυο παραμύθια της από τις εκδόσεις "Διάπλαση". Το "Δάφνη και Φαννή" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Έχει μια δίδυμη αδελφή, την Εύη, που είναι στιχουργός. Έχει αδυναμία στην αδελφή της, στην ανιψιά της, στο Λονδίνο, στον Frank Sinatra και τρελαίνεται να ταξιδεύει. Είναι ανιψιά του Μανόλη και της Λούλας Αναγνωστάκη. Ήταν παντρεμένη με τον Γιώργο Κάππη.
Φιλμογραφία
Η αρχόντισσα της κουζίνας (1969)
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του (1969)
Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα!.. (1969)
Ο απίθανος (1970)
Μαριχουάνα stop! (1971)
Μια παρθένα εκδικείται (1973)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.perizitito.gr/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ

Γιάννης Κώστογλου
Γεννήθηκε 1937 στην Αθήνα και σπούδασε στη Δραματική Σχολή Κυριαζή Χαρατσάρη στη Θεσσαλονίκη. 
Φιλμογραφία
Οι προικοθήρες (1964)
Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα!.. (1969)
Υποβρύχιον: Παπανικολής (1971)
Ντανίλο τρέλες (1985)
Ένας ερωδιός για τη Γερμανία (1987)

ΒΑΣΩ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Βάσω Νικολακοπούλου
Φιλμογραφία
Το ράλλυ του θανάτου (1968)
Για ένα ταγάρι δολάρια (1969)
Δραπέτες του Μπούλκες (1969)
Ο φακίρης Σταμάτης Κόκορας (1969)
Ο Αστραπόγιαννος (1970)
Υποβρύχιο Παπανικολής (1971)
Στα δίχτυα του τρόμου (1975)

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

ΝΕΛΛΗ ΜΑΡΣΕΛΛΟΥ

Νέλλη (Ειρήνη)Μαρσέλλου - Γλυκοφρύδη
Η Νέλλη (Ελένη) Μαρσέλλου - Γλυκοφρύδη (1907 - 1989) σπούδασε αρχικά στο Ωδείο Αθηνών και αργότερα στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου. Μάλιστα στο Ωδείο Αθηνών τιμήθηκε για την απόδοσή της με αργυρό μετάλλιο. Πρωτοεμφανίστηκε το 1925 και εξελίχθηκε σε αναγνωρισμένη καρατερίστα. Συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης του Σπ.Μελά, τον θίασο Νέων της Ελ.Χαλκούση, τον θίασο Μ.Παλαιολόγου, τον θίασο του Αιμ.Βεάκη και άλλους παίζοντας σε έργα κλασσικού ρεπερτορίου μέχρι το 1932, οπότε εντάχθηκε στο Εθνικό Θέατρο. Παρέμεινε εκεί για πολλά χρόνια παίζοντας σε πολλά και αξιόλογα έργα κλασσικού ρεπερτορίου, αρχαίας τραγωδίας και κωμωδίας, εκτός από ένα διάστημα το 1953 κατά το οποίο συνεργάστηκε με το θίασο Κυβέλης.
Φιλμογραφία
Το κορίτσι της ταβέρνας (1952)
Πρέπει να τα παντρέψουμε (1953)[θεία Βιργινία] 
Το φιντανάκι (1955) [Φρόσω]

ΤΑΚΗΣ ΒΑΡΛΑΜΟΣ

Τάκης Βαρλάμος
Γεννήθηκε το 1930 και πέθανε στις 31 Μαίου 2011.
Χορευτής και χορογράφος με πληθωρικό έργο τις δεκαετίες του '50 και '60, ζευγάρι στη σκηνή και στη ζωή με τη χορεύτρια Μαρία ντε Πετρίλιο (είχαν χωρίσει πριν από κάποια χρόνια), 
Είχαν κόρη την ηθοποιό Μαργαρίτα Βαρλάμου.
ο Τάκης Βαρλάμος πέθανε σε ηλικία 81 χρόνων στη Βοστόνη των ΗΠΑ, όπου ζούσε εδώ και καιρό.
Ξεκίνησε από τη Λυρική Σκηνή το '47 («Μάρθα») κι έκανε σπουδές σε Μιλάνο και Βαρκελώνη. Στη Γένοβα χορογράφησε «Κάρμεν», «Ναμπούκο», «Γάμους του Φίγκαρο». Περιόδευσε σε Ευρώπη, Αμερική με την παρτενέρ-σύζυγό του Μαρία ντε Πετρίλιο. Εκτός από επιθεωρήσεις («Μπετόβεν και μπουζούκι», «Ομόνοια πλατς-πλουτς», κ.ά.) χορογράφησε - χόρεψε (ενίοτε έπαιξε και ως ηθοποιός) σε ταινίες όπως «Το κλωτσοσκούφι» του Σακελλάριου, «Να ζει κανείς ή να μη ζει» του Ορέστη Λάσκου κ.ά
Φιλμογραφία
Άντρας είμαι και... το κέφι μου θα κάνω! (1960) [Αλέκος Δαράτος]
Τυφλός άγγελος (1960)
Το κλωτσοσκούφι (1960)
Ηδονή και πάθος (1960)
Το αγρίμι (1960)[Ανδρέας]
Χορογραφία
Τυφλός άγγελος (1960)
Ήρθες αργά (1961)
Η Αθήνα τη νύχτα (1962)
Ο μπαμπάς μου κι εγώ (1963)
Έτσι ήταν η ζωή μου (1963)
Μάνα γιατί με γέννησες (1963)
Να ζει κανείς ή να μη ζει; (1966)
Καρδιές που ξέρουν ν’ αγαπούν (1967)
ΑΠΟ ΤΟ http://www.enet.gr/

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

ΚΑΙΤΗ ΜΠΕΛΙΝΤΑ

Μπελίντα Καίτη
(Αικατερίνη Πολιτοπούλου)   
Δημοφιλής μεταπολεμική τραγουδίστρια του ελαφρολαϊκού τραγουδιού και της επιθεώρησης καθώς και ηθοποιός. Γεννήθηκε στο Άργος στις 1 Μαρτίου 1923 και μεγάλωσε στην Καλλιθέα. Σπούδασε στο Ωδείο Καλλιθέας και εργάστηκε σε χοροδιδασκαλείο. Υπήρξε σύζυγος του Γιάννη Βέλλα (παντρεύτηκαν στην Κατοχή). Κατόπιν καθιερώθηκε στον ελαφρό μουσικό Χώρο από τον θεατρικό επιχειρηματία Βασίλη Μπουρνέλλη.  Πρωτοδισκογράφησε ως «δεύτερη φωνή» στον Τ. Μαρούδα. Πρώτη σκηνική εμφάνιση: “Σκάνδαλα γυναικών” (“Ακροπόλ”, 1950. Τότε ερμήνευσε «Το τραγούδι που σού έγραψα» του Μ. Σουγιούλ ως αντικαταστάτρια της Κούλας Νικολαϊδου). Το 1951 ήταν η «πρώτη διδάξασα» το περίφημο «αρχοντορεμπέτικο» τραγούδι του Γ. Μουζάκη «Ταμπακιέρα». Από τότε τραγούδησε και έπαιξε κύριους ρόλους σε διάφορα επιθεωρησιακά θεάματα. Συγκρότησε θίασο με τους Ν. Σταυρίδη και Μαρ. Νέζερ (1958). Προηγουμένως, τραγουδούσε στο «πάλκο» του Τσιτσάνη, δίπλα στη Δούκισσα και τη Σεβάς Χανούμ. Στο “Ακροπόλ” (1959): “30 κότες κι’ ένας κόκορας”. Στο “Πάρκ” (1960): “Φέρρυ μπώτ”. Στο “Καλουτά” (1961): “Της φυλακής τα σίδερα”. Στο “Ακροπόλ” (1963-65): “Κόκκινα τριαντάφυλλα”, “Γυναίκες και λουλούδια”, “Είκοσι θέατρα μαζί”, “Η δημοκρατία χορεύει”. Στο “Μπουρνέλλη” (1966): “Σήκω χόρεψε συρτάκι”. Στο “`Αλφα” (1966): “Επιχείρησις…Ασπίδα”, κ.λπ. Πρωταγωνίστησε και σε ταινίες: “Φυντανάκι”, “Η φτώχεια θέλει καλοπέραση”, “Τζίτζικας και μέρμηγκας”, κ.λπ. Το 1962 πήρε το Α΄ βραβείο του 1ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης* με το τραγούδι «Αλυσίδες» του Κ. Γιαννίδη. Το 1965 μετέτρεψε σε κοσμικό Κέντρο στο Φάληρο ένα παροπλισμένο πλοίο, όμως η επιχείρηση δεν ευωδόθηκε. Το 1967 πήρε το Β΄ βραβείο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης  με το τραγούδι του Γ. Μουζάκη «Κτύπα καρδιά μου». Την άνοιξη του 1968 έκανε 2μηνη περιοδεία στον Καναδά. Εμφανίστηκε και σε ονομαστά κοσμικά Κέντρα» (στο «Πλακιώτικο Σαλόνι» το 1959 με μαέστρο τον Γ. Κατσαρό, στη «Νεράιδα» με μαέστρο τον Κ. Κλάββα, κ.λπ.). Η καλλιτεχνική της σταδιοδρομία έκλεισε το 1969 στη «Νεράιδα». Παρ’ όλα αυτά το 1976 εμφανίστηκε για λίγο (ως «ρετρό») στο «Δελφινάριο» καθώς και στο χειμερινό «Νοτούρνο». Πέθανε από την επάρατη (21.9.1978). Αναφέρεται ότι στην κηδεία της εκατοντάδες απαρηγόρητοι θαυμαστές τραγουδούσαν το τραγούδι του Μ. Θεοφανίδη  “Κόσμος πάει κι έρχεται”, που υπήρξε μεγάλη επιτυχία της. Στους «αναβιωμένους» LP δίσκους της: «Μπελίντα» (1969, 1976) και «Μπελίντα» (1979). Ακούγεται επίσης στους δίσκους: «Μεγάλες επιτυχίες» (1969), «Περασμένα και όχι ξεχασμένα» (1984), «Μουσικό πορτραίτο» (1988) καθώς και στα LP-CD “Καλησπέρα κε `Εντισον, Νο 4″ και “Νο 6″ (1990). 
Φιλμογραφία
Το φιντανάκι (1955) [Εύα]
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958)
Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας (1958) [Κλαίρη]
Ήρθες αργά (1961)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ https://www.facebook.com/mousikotheatroepitheorisi/
ΑΠΟ ΤΟ https://argolikivivliothiki.gr/

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Δημήτρης Παπαϊωάννου
Φιλμογραφία
Νταντά με το ζόρι (1959)
Το τεμπελόσκυλο (1963)
Ο ανήφορος (1964)
Το δόλωμα (1964)
Ο Θανάσης η Ιουλιέττα και τα λουκάνικα (1970)

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

ΜΠΕΜΠΑ ΜΩΡΑΙΤΟΠΟΥΛΟΥ


Μπέμπα (Μπέμπυ - Γλυκερία) Μωραϊτοπούλου
Γεννήθηκε το 1925.  Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου αρίστευσε. Μετανάστευσε στην Αφρική (1967-1978). Μέλος του Σ.Ε.Η από το 1945.
Φιλμογραφία
Ένα βότσαλο στη λίμνη (1952)
Σάντα Τσικίτα (1953)
Όνειρα κοριτσιών (1953)
Δολάρια και όνειρα (1956)
Η Νάνσυ την... ψώνισε! (1960)[Ασπασία Κομπορόζου-μητέρα Βασίλη]
Λαφίνα (1962)
Τα παλιόπαιδα (1963)
Βάνα (1965)

ΜΑΓΙΑ ΜΕΛΑΓΙΑ

Μάγια Μελάγια 
Θρυλική ερμηνεύτρια του ελαφρολαϊκού τραγουδιού τα χρόνια του ‘50 και του ‘60 (αλλιώς και αρχοντορεμπέτικου), με επιτυχημένες εμφανίσεις στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Δεν ξεχώρισε μόνο για την κοντράλτο φωνή της, αλλά και για τη σκηνική παρουσία και το μπρίο της. Θεωρήθηκε ένα από τα σύμβολα του σεξ στη μεταπολεμική Ελλάδα. Η Μελπομένη Τσιριγώτη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε το 1928 στην Πλάκα και μεγάλωσε στο Παγκράτι. Πρωτοβγήκε στο τραγούδι στα 16 της, όταν την άκουσε μία γειτόνισσα να τραγουδά στην αυλή του σπιτιού της κι έπεισε τη μητέρα της να τη στείλει στο βαριετέ «Όασις» του Ζαππείου, που ειδικευόταν στην ανακάλυψη νέων ταλέντων. Μετά από ακρόαση προσελήφθη στο κέντρο με μαέστρο τον Μιχάλη Σουγιούλ κι εμφανιζόταν με το όνομα Μάνια Τσιριγώτη. Ο σκηνοθέτης Ορέστης Λάσκος ήταν αυτός που της άλλαξε το όνομα σε Μάγια Μελάγια, με το οποίο έγινε γνωστή. Η πρώτη της επιτυχία ήταν το ταγκό «Πώς με μεθάς», σύνθεση του Θεόδωρου Παπαδόπουλου (1947). Τη δεκαετία του ‘50 η καριέρα της απογειώθηκε, με τραγούδια, όπως τα «Θέλω να τα σπάσω», «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Είναι αργά», «Άλα της». Παράλληλα, εμφανίστηκε σε θεατρικές επιθεωρήσεις και σε κινηματογραφικές ταινίες («Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν», «Τρεις ντετέκτιβς», «Ραντεβού με τον έρωτα», « Η φτώχεια θέλει καλοπέραση»). Τέτοια ήταν η δημοτικότητά της, ώστε, όταν κάποτε η Κατίνα Παξινού θέλησε να προσεγγίσει με αυτοκίνητο το Θέατρο της Επιδαύρου όπου θα έδινε παράσταση, ο τροχονόμος τη σταμάτησε και όταν αυτή του ανέφερε το όνομά της, εισέπραξε την απάντηση: «Δεν μ' ενδιαφέρει κυρία μου, δεν περνάς ούτε η Μάγια Μελάγια νά ’σαι»! Μετά τον χωρισμό της το 1965 με τον συνθέτη Γιώργο Μουζάκη, του οποίου υπήρξε η μούσα για πολλά χρόνια, έφυγε στην Αμερική, όπου ξεκίνησε νέα καριέρα κι έγινε εξαιρετικά δημοφιλής στην ομογένεια. Εκεί γνώρισε και παντρεύτηκε τον Παναγιώτη Γουλάκο, αλλά μετά το θάνατό του το 1978 επέστρεψε στην Ελλάδα. Ζούσε σ’ ένα διαμέρισμα στην Αγίου Μελετίου και  δούλευε κυρίως σε μαγαζιά της επαρχίας. Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο την ανάγκασε να μην ξανατραγουδήσει. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν πολύ δύσκολα, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Κι έγιναν ακόμη δυσκολότερα, όταν το 2009 έχασε την καρδιακή της φίλη Σπεράντζα Βρανά και το 2011 τη μοναδική της αδερφή, Στέλλα. Η Μάγια Μελάγια πέθανε στις 27 Δεκεμβρίου 2014, σε ηλικία 86 ετών.
Φιλμογραφία
Η άγνωστος (1956)
3 τρελοί ντετέκτιβς (1957)
Κατά λάθος... μπαμπάς (1957)
Ραντεβού με τον έρωτα (1957)
Τσαρούχι πιστόλι παπιγιόν (1957) [Λόλα]
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958)
Καπετάνιος για κλάματα (1961)
Δίψα για ζωή (1964) [φίλη Σταύρου]
Ένας ζόρικος Δεκανέας (1964) [Λέλα Μαράκη]
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ  https://www.facebook.com/profile.php?id=100023969772392
ΑΠΟ ΤΟ https://www.sansimera.gr/

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

ΖΩΗ ΚΟΥΡΟΥΚΛΗ

Ζωίτσα Κουρούκλη
Γεννήθηκε το 1937.
Ξεκίνησε σαν παιδί θαύμα παίζοντας και τραγουδώντας στο θέατρο, μέχρι που την ανακάλυψε ο Μίμης Πλέσσας στα 11 της χρόνια. Την εποχή που τα άλλα παιδιά τραγουδούσαν παιδικά τραγούδια, εκείνη μιμούνταν τις μεγάλες κυρίες της Jazz μουσικής.
Έκανε τον πρώτο της δίσκο με το Μίμη Πλέσσα που είναι και ο πρώτος δίσκος που ηχογράφησε και ο ίδιος.
Πήγε στη Δραματική Σχολή του Μιχαηλίδη και πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ως εξαιρετικό ταλέντο.
Παράλληλα, ασχολήθηκε με το χορό και το πιάνο και έμαθε τέσσερις ξένες γλώσσες.
Παρά το μικρό της ηλικίας της, έγινε από τις πρώτες τραγουδίστριες της Ελληνικής Ραδιοφωνίας με την Ορχήστρα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και της δόθηκε η ευκαιρία να τραγουδήσει τα τραγούδια όλων των τότε γνωστών συνθετών, ενώ παράλληλα, να συμμετάσχει σε πολλές Ελληνικές ταινίες ως τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Είχε το προνόμιο να τραγουδά τα πρώτα τραγούδια πολλών συνθετών ( Στ. Κουγιουμτζή, Γ. Χατζηνάσιου, Κ. Κλάβα και πολλών άλλων.)
Τη δεύτερη χρονιά του Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης της εμπιστεύτηκε ο Μίμης Πλέσσας το ¨Εδώ τελειώνει ο ουρανός¨ και βραβεύτηκαν.
Στην Πολωνία πήρε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό με ένα τραγούδι του Κώστα Καπνίση και έγινε η πρώτη Ελληνίδα που πήγε στην Πολωνία και έλαβε μέρος σ’ αυτόν το Διαγωνισμό.
Στο φεστιβάλ της Βαρκελώνης βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο με ένα τραγούδι του Ανδρέα Οικονόμου.
Κυκλοφόρησαν δίσκοι της στην Ισπανία που έτυχαν μεγάλης επιτυχίας και αποδοχής.
Εμφανίστηκε στα Φεστιβάλ της Βραζιλίας και του Τόκιο, ενώ παράλληλα βρισκόταν σε εξέλιξη η καριέρα της στην Ελλάδα με ξένα τραγούδια της εποχής.
Μετά από μια μεγάλη απουσία, επέστρεψε στο ραδιόφωνο ως ραδιοφωνική παραγωγός και στο τραγούδι πάλι με το Μίμη Πλέσσα και συμμετείχε στις συναυλίες του σ’ όλη την Ελλάδα.
Το 2006, στο δίσκο του Μίμη Πλέσσα με το Jazz Quartet και τον τίτλο «Jazz … the way we like it» τραγούδησε τρία πολύ γνωστά jazz standards και έλαβε εκπληκτικές κριτικές για την ερμηνεία της, από σύσσωμο τον Ελληνικό Τύπο. Πέθανε στη 1 Μαίου 2018.
Φιλμογραφία
Ο μισογύνης (1958)
Άντρας είμαι και... το κέφι μου θα κάνω! (1960) [Καίτη]
Ο Θύμιος τά΄χει 400 (1960)
Αμαρτωλά νιάτα (1960)
Να ζει κανείς ή να μη ζει; (1966)
Πειραιάς ώρα 07.30 (1967)
Εκείνοι που ξέρουν ν’ αγαπούν (1968)
Αδυναμίες (1969)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ https://www.youtube.com/watch?v=OH47lJNNAnA
ΑΠΟ ΤΟ http://liveartway.com/

Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΗΛΑΣ


Διονύσης Μήλας
Γεννήθηκε το 1923 και πέθανε το 1957. Ηθοποιός και σεναριογράφος.
Φιλμογραφία
Ζαϊρα (1952) 
Όνειρα κοριτσιών (1953) 
Πρέπει να τα παντρέψουμε (1953) [Μίλτος]
Κόκκινα τριαντάφυλλα (1955) [Αλέκος Μολφέτας]
Τσιγγάνικο αίμα (1956)